Ախպերս ու հարսս ինձ խաբում էին ու իբր մորս բուժման համար փող էին ուզում, ու ես էլ առանց ստուգելու ուղարկում էի․ Երբ իմացա թե ինչ են արել էդ փողերը․․․Կոպեկ առ կոպեկ հետ եմ վերցնելու։ Ես արդեն 8 տարի ա ապրում ու աշխատում եմ արտասահմանում:
Ստեղ մնալու միտք չունեի, բայց որ գործերս լավ էր մնացի, հայրենիքում հաստատ էդքան փող չէի կարա աշխատեի:
Ախպերս ու հարսս ապրում էին մորս հետ: Փողով օգնում էի իրանց ու խնդրում էի մորս ուշադիր լինել: Երկու ամիս առաջ ախպերս զա նգեց ու ասեց, որ մորս վի ճակը վա տա ցել ա ու իրան բու ժում ա պետք: Նշեց, որ դե ղերը շատ թանկ են, այլապես ինքը կառներ: Ես
հարսիս խնդրեցի հոգ տանել մորս մասին, պատշաճ կերպով խնամել ու ասեցի, որ դրա համար իրան առանձին գումար կուղարկեմ:
Մի քանի օր անց ախպերս ասեց, որ մամայիս տեղափոխել են հի վան դանոց: Վերա կեն դանացման բաժանմունքում ա ու ոչ մեկի թույլ
չեն տալիս մոտը մտնել: Եռակի շատ գումար պահանջեց, ասելով, որ դե ղերն ու հի վանդանոցի ծախսերը շատ են: Սիրտս վախ ընկավ, որ կարող եմ մորս այլևս չտեսնել: Տոմս առա ու եկա: Ախպորս ու հարսիս չասեցի իմ ժամանման մասին:Երբ ինձ տեսան երկուսն էլ գու նատվեցին:
Պարզվեց, որ մորս տարել են ծե րանոց, իսկ իմ ուղարկած գումարը ծախսել են իրանց հաճույքների համար,նոր մեքենա են գնել: Գնացի ծերանոց, մայրս կծկված նստած էր սենյակի անկյունում դրված աթոռին: Գրկեցի ու ներողություն խնդրեցի: Մորս հետ վերադարձա տուն ու ախպորս ու հարսիս դուրս հանեցի:Կյանքում նրանց չեմ ների, հլը հարսը օտարրի աղջիկ ա, բա իմ ախպե՞րը: Ես դրանց քթից բեր ելու եմ, կոպեկ առ կոպեկ հետ եմ ստանալու իմ փողերը:
