Աղջիկu եկավ, թե uիրում եմ, կապ չnւնի, որ գյnւղnւմա ապրnւմ, nւզում եմ ամnւuնանամ. Համաձայնեցինք ու․․․Տեսեք ինչ բախտի արժանացավ։Էսօրվա պես հիշում եմ, թե աղջիկս ոնց ասեց, որ ընկեր ունի ուզումա գա հետներս ծանոթանա: Ուսանող էր էտ ժա մանակ, մինչև ականջները սիրահարվել էր:
Մենք էլ ուրախացել էինք, մտածում էինք կավարտի, կաշխատի, կամուսնանա: Բայց հետո ասեց, որ ընկերը Վայքից ա: Դե հիմա մենք էլ նենց չի մարզին դեմ ենք, գյուղացին դեմ ենք, ինքը իրա ընտրությունը, մարդս մարդ լինի, բայց որ իմացանք էտ տղան ար տագնա աշխատանքովա զբաղվում, արդեն ես իմ աղջկան զգուշացրի ու ասեցի, որ լավ մտածի:
Ասեցի, ամիսներով չենք տեսնելու իրան, քիչ են նորմալ ուսում ստացած տղերքը, ուզողներիդ մեջ կարողա չկա, որ հենց իրան ես ուզում, ապագայիդ մասին մտածի: Մեկա չլսեց ինձ:Մենք էլ արդեն ասեցինք, դու քո ընտրությունը, հետո մեզ չմեղադրես, որ չենք զգուշացրել: Արդեն 3 տարիա ամուսնացած ա: Օր չկա չզանգի, չլացի:
Ինքը կիսւորի հետ Վայքումա ապրում: Ամուսնացան, ամուսինն ասեց, վերջին անգամա գնում աշխատի, հոր հետ հետա գալու էլ չգնան: Մի բան էլ ասել էր Երևանում գործ են խոստացել, կտեղափոխվեն երկուսով:
Էտա էս 3 տարիա էտ խոսոտւմներով ապրում ա: Սկի երեխա չունի: Մարդուն երբա տեսել, որ: Էդքանը քիչա, կիսւորը քթերը կախ ման ա գալիս ու ստեղ ընդեղ բողոքում, որ անբաշար աղջիկ ա, քաղաքից եկել ա, ինչ տեսնում զարմանումա, մատը մատին չի կարում տա մի բան անի: