Ամեն անգամ որդուս տուն գնալիս,մաքրում եմ, բազմատեսակ ուտեստներ պատրաստում,իսկ հարսս դեռ մի բան էլ դժգոհ է մնում․․․
Կարևորը որդուս դուր է գալիս։ Որդիս կնոջ հետ առանձին են ապրում: Վերջերս են ամուսնացել ու միանգամից տեղա փոխվել են
վարձակալած տուն: Ես նրանց հետ էի գնացել տունը տեսնելու,ու հենց այդ օրն էլ մի բանալի վերցրեցի ինձ: Ինչ ասես, կարող է պա-
տահել, առավել ևս կողքի շենքերում ենք ապրում, եթե ինչ, 1 րոպեում օգնության կհասնեմ:
Հիմա 15 օրով արձակուրդ եմ վերցրել, իսկ տղաս ու կինն ամբողջ օրը աշխատանքի են: Ես էլ որոշեցի օգնել երիտասարդներին, սկ-
սեցի գնալ նրանց տուն, մինչ գործի են լինում:Արդեն քանի օր է նրանց համար սնունդ եմ պատրաստում. պելմենի, լոբի, ապուր… Մի
խոսքով, տնական համեղ ուտելիք, որը որդիս ուղղակի պաշտում է:Հետո խոհանոցում ավարտում եմ գործերս ու անցնում մաքրութ-
յուն անելուն:
Ինչպես երևում է, հարսս մաքրության հանդեպ բավականին սառն է: Իրեր են թափթփված, միշտ մի քանի հատ չլվացած ափսե կա,
լոգասենյակում էլ բարդակ է:Ու նկատել եմ, որ երբ նրանք վերադառնում են տուն, որդիս հաճույքով նստում է սեղանի մոտ ու սկսում
վայելել պատրաստածս, իսկ հարսս դժգոհում է, որ այդ ամենը անառողջ ու չափազանց յուղոտ է:
Ինձ թվում է, այդ աղջիկը միայն կանաչուց պատրաստված աղցանով է սնվում:Բացի այդ, հարսս կարծես ուզում է ինձ արագ դուրս
հրավիրել տնից:Եթե անկեղծ, չեմ հասկանում նրա դժգոհության պատճառը, եթե որևէ մեկն ինձ համար այդքան բան աներ, ես նրան
շնորհակալ կլինեի:
