Ամուսինս ինձ լքեց ասելով, որ ես չեմ կարող երեխա ունենալ․ Ուզում էի կյանքիս վերջ տալ, բայց․․․Ընկերուհուս 1 զանգը փոխեց կյա նքիս ընթացքը։Մենք ամուսնացանք իրար շատ սիրելով: Երազում էինք երեխա ունենալու մասին: Տարիներն անցնում էին, բայց ես չէի հղիանում:
Իսկ հետո երկար փորձաքննություններից հետո կանգնեցի հիա սթափեցնող փաստի առաջ՝ ես չէի կրող երեխաներ ունենալ: Դրա դեմ ոչինչ անել հնարավոր չէր, բժի շկները ոչ մի հույս չտվեցին։ Սա ծանր հար ված եղավ մեր միության համար:
Մարդս ինձ խոստովանեց, որ չի ցանկանում ինձ հետ լինել, նա շատ էր ուզում երեխա ունենալ: Մենք չվիճեցինք, խաղաղ բաժանվե ցինք, բայց հոգուս մեջ մի մեծ դատարկություն կար:Ես շատ ծանր ապրումներ ունեցա: Ամբողջ օրը պառկած էի անկողնում և այլևս ոչինչ չէի ուզում անել։
Ուզում էի վերջ տալ կյանքիս, առանց սիրած տղամարդու կյանքս իմաստ չուներ:Չէի պաատկերացնում կյանքիս օրերն առանց նրա: Իմ մտերիմ ընկերուհին հաճախ էր զանգում, զրուցում, փորձում ուրախացնել։ Մի անգամ ընկերուհիս պատմեց, որ հարևանի 16-ամ յա աղջիկը ծննդաբերել է և հրաժարվել է երեխայից, մայրը որոշել է փոքրիկին մանկատուն տանել:
Նա ինձ ուղարկեց փոքրիկի լուսանկարը ու հենց առաջին իսկ հայացքից ես շատ սիրեցի նրան: Մի քանի շաբաթ անց սկսեցի որդեգ րման գործընթացը: Նա իմ երջանկությունն ու ուրախությունն է: Ամեն օր շնորհակալ եմ Աստծուն, որ ամեն ինչ այսպես ստացվեց։
