Ամուսնուս հետ միասին ապրել եմ 35 տարուց ավելի, բայց հիմա բաժանվում եմ․․․Արդեն լրացել է իմ 62, իսկ ամուսնուս՝ 68 տարին
Ես ու ամուսինս միասին ապրել ենք 35 տարի: Ունենք 3 երեխա, երեքն էլ մեծացել են, ամեն մեկն իր կյանքը ունի, ու մենք արդեն մի քանի տարի է մնացել ենք երկուսով:Վերջին Նոր տարին մենք միասին էինք, իսկ հո ւնվարի 1-ին ամո ւսինս ասաց, որ ուզում է գնալ գյուղ՝ ծնողների տո ւնը կարգի բերելու: Ես էլ ասացի, որ իր գործն է, ինչ ուզո ւմ է թող անի:
Վերադարձավ 1 շաբաթից ու հայտնեց, որ ուզում է ամուսնալուծվել: Պարզվեց, համացանցով իրեն գրել է գյուղից մի կին, նրա առա-ջին սերըԱմուսինս էլ առիթը բաց չի թողել ու շտապել է նրան տեսնելու:1 շաբաթ մնացել է ոչ թե ծնողների,այլ հենց այդ կնոջ տանը:
Այդ կինը այրի է արդեն մի քանի տարի, երեխաներ չունի: Իսկ ինչու՞ չպիտի ուզի իրենով անել ամուսնուս: Ասել է՝ ամեն ինչ թող, արի ինձ մոտ, ես քեզ կբուժեմ:Նշեմ,որ նա արդեն մի քանի տարի բարձր ճնշում ունի,ես նրան թույլ չեմ տալիս ծխել, խմել, հատուկ սնունդ եմ պատրաստում, իսկ այդ կինն ասել է, որ այդ ամենը կապ չունի, կարող է անել՝ ինչ ուզում է:
Եվ ահա ամուսինս պահանջում է, որ գնանք Զագս, օրինական բաժանվենք: Ես դեռ հակաճառում եմ, չեմ համաձյնվում: Իսկ օրեր առաջ իմացա, որ ամուսինս դատարան է դիմել ու ամուսնալուծություն խնդրել:Հիմա սպասում եմ դատին…Ամուսինս շատ վատ է վարվում իմ հանդեպ, ես նման բանի արժանի չէի:
Բայց ինչպե՞ս անվանեմ այդ 67 տարեկան «հրաշագործին», ով ամուսնուս պոկում-տանում է ընտանիքից, նրան բուժելու խոստում-ներ տալիս,ասում,որ ծխի ու խմի՝ առանց հետևանքների մասին մտածելու…Ամուսինս կուրորեն հավատում է նրան:Հիմարություն…
Ամուսնուս փորձում էի ուշքի բերել, սա կայն նա ինձ ասաց, որ մենք հարևանների պես ենք ապրում, իսկ այնտեղ նա ունի ավելին: Ահա և ավարտվեց իմ ընտանեկան կյանքը՝ 35 տարի անց… Դժվար է 62 տարեկանում միայնակ մնալը: Ինձ թվում էր, որ մենք մի ամբողջություն ենք դարձել, բայց ինչպես պարզվեց՝ սխալվում էի…
