Ամուսնուս հետ վիճելուց հետո մտերիմ ընկերուհիս ապաստան տվեց իր տանը,բայց լսելով նրա և մոր խոսակցությունը, նույն րոպե-ին փախա այնտեղից․․․Երեկ ես շատ ուժեղ վիճեցի ամուսնուս հետ: Ես զանգահարեցի ընկերուհուս և խնդրեցի, որ մի որոշ ժամա-նակ ինձ հյուրընկալի:
Նա, իհարկե, համաձայնվեց: Ես եկա նրա մոտ, ճանապարհին մտա խանութ,գնեցի մի շիշ գինի:Մենք նրա հետ նստեցինք խոհանո-ցում և զրուցեցինք: Ես նրան պատ մեցի ամուսնուս մասին,այն մասին,որ ինձ ոչ ոք չի հաս կանում:Ես ու ամուսինս վիճեցինք այն հարցի շուրջ,որ երեխան գիշերը շատ է լաց լինում, բայց մեզանից ոչ ոք ասես չէր ուզում վեր կենալ:
Ամուսինս պետքէ գնար աշխատանքի,այդ պատճառով քնած էր մնացել,իսկ ես չեմ ուզում երեխայի հոգսով միայնակ զբաղվել:Առավոտյան դստերս տարա տատիկիս մոտ,իսկ ես գնացի ընկերուհուս մոտ:Մենք ամբողջ երեկո նստեցինք,հետո գնացինք քնելու: Գիշերը ես լսում էի, թե ինչպես է ընկերուհիս զանգում ինչ-որ մեկին: Նա խոհանոցում նստած հեռախոսով զրուցում էր մոր հետ:
Բնակարանում լռություն էր տիրում, ուստի ես կարող էի լսել ամբողջ խոսակ ցությունը: Աղջի կը բողոքում էր մորը երեխաներ ունենալու և նրանց խնա մելու երջանկության մասին, որ ինչ-որ մեկը նման երջանկություն ունի, և դա չի գնահատում: Պարզվեց, որ ընկերուհիս արդեն մեծ գումար էր ծախսել հղիանալու համար, բայց նրա մոտ ոչինչ չէր ստացվել:
Նա լաց եղավ և հեռախոսով խոսեց իմ մասին,որ երեխայի պատճառով վիճել եմ ամու սնուս հետ։Հետո ինձ հա սավ այն ամենն,ինչ ես արել էի: Ես հասկացա, թե որքան եմ սիրում իմ ամուսնուն և երեխային:Մի րոպե չսպասեցի,հավաքեցի իրերս ու գնացի տուն:Ամուսինս տանն էր,տատիկս և մեր փոքրիկը նույնպես:
Ես անմիջապես գրկեցի ամուսնուս, ներողություն խնդրեցինք միմյանցից: Ես հասկացա, թե ինչ երջանկություն է, երբ դու ունենում ես սիրող ընտանիք և փոքր երեխաներ, ովքեր այդ սիրո պտուղներն են:
