Ամnւuնալnւծnւթյnւնից մեկ sարի անց պաsաhաբար hանդիպեցի նախկին կնnջu․․․Ժnղովուրդ ջան կներեf, բայց չեմ կարա չաuեմ sեu ածu։Ես թողեցի կնոջս երկու երեխաների հետ միայնակ։Կինս ժամանակին շատ գեղեցիկ էր, գրավում էր ցանկացած տղամարդու ուշ ադրությունը, նրա ուշադրության համար տղամարդիկ բառացիորեն կռվում էին։
Սակայն վերջերս նա այլևս գեղեցիկ ու գրավիչ չէր: Ես նայում էի նրան և զարմանում, թե ինչպես կարող է նման գեղեցիկ աղջիկը այսք ան փոխվել:Նա իր արտաքինին ուշադրություն չէր դարձնում, հիմնականում նրա ուշադրության կենտրոնում երեխաներն էին:
Քանի որ նրա արտաքինն այդքան փոխվել էր, ես երկար մտածելուց հետո հեռացա նրանից:Ես ալիմենտներ էի վճարում, բայց երեխա ներիս հետ չէի շփվում:Անցել է մոտ 4-5 տարի:Այս ընթացքում ավագ տղաս դպրոց սկսեց գնալ, իսկ փոքրս մանկապարտեզ:
Այս ընթացքում ես ոչ մի կնոջ հետ չկարողացա իմ կյանքը կապել:Մի օր, քայլելով փողոցով, հանդիպեցի նախկին կնոջս։Անկեղծ ասած, ծնոտս ուղղակի ընկավ գետնին ու չբարձրացավ։ Նա ավելի գեղեցիկ էր դարձել, քան այն ժամանկ, երբ մենք առաջին անգամ հանդիպ եցինք:
Ես հասկացա, որ հիմա նա նույնիսկ չի բարևի ինձ։Չէ որ ես տա կանքի պես թողեցի նրան ոչ իդեալական արտաքինի համար, երբ նա նոր էր լույս աշխարհ բերել իր կրտսեր որդուն։Ես հասկացա, որ նա այն ժամանակ իր արտաքինին հետևելու ժամանակ չուներ, նա եր եխաներին էր խնամում, տունն էր մաքրում, ուտելիք էր պատրաստում:
Այդ պահին ես զղջացի ամեն ինչի համար, քանի որ կորցրել էի իդեալական կնոջս ու երեխաներիս։ Ես հասկացա այդ ամենի արժեքը միայն այն բանից հետո, երբ կորցրի ամեն ինչ։
