Այդ ժամանակ ես ծննդատանն էի աշխատում, ու այս դեպքը եղել է 10 տարի առաջ…Այդ օրվանից ի վեր խիղճս ինձ հանգիստ չի տալիս․․․

Այդ ժամանակ ես ծննդատանն էի աշխատում ու այս դեպքը եղել է 10 տարի առաջ…Այդ օրվանից ի վեր խիղճս ինձ հանգիստ չի տա-
լիս․․․Ուզում եմ պատմել մի դեպքի մասին, որ տեղի է ունեցել մոտ 10 տարի առաջ։ Երկար տարիներ աշխատել եմ միևնույն ծծնդա-
տանը, բայց այդ հերթափոխը դարձավ ճակատագրական ոչ միայն ինձ, այլև ևս մի քանի հոգու համար։

Մի 17 ամյա աղջիկ բերեցին, ով արդեն ծննդաբերում էր:Նրա հետ էին ծնողներն ու ամուսինը:Միանգամից երևաց, որ այնքան էլ բա-
րեհաջող ընտանիք չէ:Ծննդկանն անդադար գոռում էր, որ իրեն պետք չեն երեխաներ, որ իր կյանքն այդքանով կավարտվի: Ծնողնե-
րը քաշքշում էին նրան, ասում, որ իրեն հանգիստ պահի:Այդ ընտանիքն ինձ միանգամից դուր չեկավ, բայց դե ով եմ ես, որ դատեմ նրանց:

Նույն գիշերը բերեցին 45 ամյա մի կնոջ: Դա նրա երկրորդ ամուսնությունն էր, բայց առաջին երեխան: Նա երկար տարիներ երազել
էր առողջ երեխա ունենալու մասին…սակայն չստացվեց:Գլխավոր բժիշկը հասկացավ, որ կնոջ երեխան մահացած է ծնվելու և առա-
ջարկեց փոխել երեխաներին:Մահացած փոքրիկին տվեցինք երիտասարդ աղջկան, իսկ տարիքով կնոջն ասացինք, որ իր երեխայի
հետ ամեն ինչ լավ է:

17 ամյա աղջիկը մի քիչ արտասվեց, իկս մյուս օրն արդեն ծիծաղում էր: Նրա ընտ անիքի համար էլ դա առանձնապես ցավալի լուր
չէր: Այդպես, ծննդատնից դուրս եկան 2 երջանիկ կին:Սակայն անցել են տարիներ, և խիղճս սկսել է տանջել…ինչպե՞ս ես կարող էի
որոշել Աստծո փոխարեն…քունս կորցրել եմ, չեմ կարողանում ինձ ներել…

Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ.
GOOD LOOKING NEWS