Այդ օրը տաքսի վարելու վերջին պատվերս էր, մտքերով արդեն տանն էի․ Պատվիրատուի բակում մի քիչ սպասելուց հետո, որշեցի գնալ նրա տուն․ Դուռը թակեցի և․․․Մինչ օրս շոկի մեջ եմ
Տաքսու վարորդը չսպասեց ուղեւորին և անձմաբ գնաց նրա տուն․․ Տաքսու վարորդի կյանքը միշտ էլ իրադար-ձային ու հետաքրքիր է համարվում: Իրենց աշխատանքային փորձի ընթացքում նրանք տեսնում և լսում են շատ անսովոր պատմություններ: Մայրաքաղաք, շատ մարդիկ, դրամաներ, որոնք մեքենայի վարորդները հաճախ ստիպված են լինում լսել:
Նյու Յորքի տաքսու վարորդը բախտ ունեցավ ականատես լինել մի պատմության, որը խորը հետք թողեց նրա սրտում և նա որոշեց կիսվել այդ պատմությամբ։ Դա իմ վերջին պատվերն էր,և մտքերս արդեն տանն էին կնոջս հետ: Ես ավելի քան հինգ րոպե սպասեցի, բայց ոչ ոք տանից դուրս չեկավ: Եվ զայ րացած իջա մեքենայից ու գտնելով տունը սեղմեցի զանգի կոճակը։
Մոտ 2-3 րոպեից դուռը բացվեց։ Դիմացս մի տարեց կին էր, 90 տարեկան կլիներ կամ ավելի։ Նա ներողություն խնդրեց սպասեցնելու համար և խնդրեց իր փոքրիկ ճամպրուկը իջեցնել։ Աչքս ընկավ բնակարանի ներսը, այն-տեղ բոլոր իրերը հավաքված էին, պատերը մերկ էին:Թվում էր, թե այստեղից ընդմիշտ հեռանում են։ Կինը նս-տեց մեքենան և ասաց հասցեն, նա գնում էր հոս պիս, այնտեղ որտեղից այլևս չեն վերադառնում։ Ես փշաքաղ-վեցի, նա իր ոտքով գնում էր մի տեղ, որտեղից չէր վերադառնալու։
Նա խնդրեց ինձ մի պտույտ անել քաղաքում, ցանկանում էր վերջին անգամ տեսնել իր սիրելի վայրերը, նա հրա-ժեշտ էր տալիս քաղաքին։ Նա պատմեց, որ ոչ մի հարազատ չունի, ամուսինը վաղուց էր մա հացել, ինքն էլ ան-բուժելի հի վանդ է և իրեն քիչ է մնացել։ Ողջ ճանապարհին նա խոսում էր, վերհիշում էր իր երջանիկ օրերը։ Ես լուռ վարում էի ու լսում էի նրան։ Մենք տեղ հասանք։
Նա հարցրեց, թե որքան պետք է վճարի, ես հրաժարվեցի գումար վերցնել։ Մուտքի մոտ նրան դիմավորեցին բուժքույրերը և տարան ներս։ Ես նստեցի մեքենան ու գնացի տուն, ողջ ճանապարհին արցո ւնքները հոսում էին աչքերիցս։
