Այս գեղեցկուհին մահացավ, իսկ նրան հուշարկավորեցին մոր աղիողորմ լացի ներքո․ Հաջորդ օրը դուռը թակե-ցին․ Երբ մայրը բացեց դուռը, զարմանքից ուշագնաց եղավ․․․
Աղջիկը զբաղված էր կարուձևով և սովորության համաձայն՝ մի կոճակը պահել էր բերանում: Միևնույն ժամա-նակ քթի տակ երգում էր և նույնիսկ պատա սխանում էր մոր հար ցերին: Հան կարծ խորը շունչ քաշելով՝ նա սկսեց խեղդվել: Հարզատները չէին կարողանում հասկանալ, թե ինչ է եղել: Սիրտը կանգ առավ, նա դադարեց շնչել:
Տեսնելով կարուձևի գործիքները՝ նրանք ամեն ինչ հասկացան: Կոճակը հայտնվել էր շնչուղիներում և դարձել էր թթվածնի պակասի պատճառ:Աղջիկը վարկենապես սկսեց կապտել, իսկ մոտակա հիվանդանոցը շատ հեռու էր գտնվում: Երբ աղջկան հասցրեցին այնտեղ, բժիշկը միան գամից արձա նագրեց մահվան պատճառը՝ մահ, որ վրա է հասել խեղդվելուց:
Ընտանիքում սուգ էր: Աղջկան հագ ցրեցին, մատին թողեցին նրա սի րելի ոսկե մատանին: Իսկ թաղումից հետո հավաքվել էին հարազատներով՝ աղջկա մահը սգալու համար: Բայց շուտով թակեցին դուռը…Հենց իր հոգեհան-գստին եկել էր իբր մահացած աղջիկը՝ բոլոր հյուրերին և ծնողներին վախեցնելով: Նա ամբող ջովին կեղտոտ էր և հազիվ էր իրեն պահում ոտքերի վրա:
Նրան կերակ րեցին, զգետսա փոխ եցին և տարան քնելու: Առա վոտյան աղջիկը պատմեց մի անհա վանական պատ մություն: Կոճակը, որ ինքը կուլ էր տվել, ամբող ջովին չէր փակել թթվածնի հոսքը, կոճակի անցքերից բա-վարար թթվածին էր գալիս, որպիսի ուղեղը ողջ մնա, բայց սրտի զարկերը շատ թույլ և դանդաղ էին: Նա ամեն ինչ լսում էր, բայց ոչինչ չէր կարողանում անել:
Նա կմահանար, եթե չլինեին կողոպտիչները, ովքեր նկատել էին աղջկա ոսկե մատանին: Գիշերը նրանք փորել էին գերեզմանը, հանել մա տանին, ցան կացել էին վերցնել նաև զգետսը: Այն հանելու ընթաց քում կտրուկ շուռ էին տվել աղջկան,ինչի արդյունքում կոճակը դուրս էր թռել,իսկ աղջիկը կարողացել էր շունչ քաշել:Երկու կողոպ-տիչները վախից մահացել էին տեղում, իսկ մյուս երկուսին ավելի ուշ ձերբակալել էին…
