Աշխատանքից տուն վերադառնալիս հանդիպեցի ընկերուհուս և իր սկեսուրին․ Անկեղծ՝ նրանց փոխադարձ վե-րաբերմունքից ապշած մնացի․․․
Մի քանի օր առաջ հանդի պեցի ընկերո ւհուս, նա իր ամուսնու մոր հետ շրջում էր խանութ ներում։ Որոշել են տունը վերանորոգել, այնքան շատ բան էին գնել, յուրաքանչյուրը երկու մեծ տոպրակ էր բռնած։ Ես մեքենայով էի, առաջարկեցի տեղ հասցնել, մենք նույն թաղամասում ենք ապրում, սակայն ընկերուհուս սկեսուրը հրաժար վեց, ասաց, որ չի ուզում նեղություն պատճառել։
Դե ես էլ չպնդեցի, չէի ուզում մար դուն անհարմար դրության մեջ դնել։Մարիամի բախտը, իհարկե, շատ է բերել սկեսուրի հարցում, նրանից երբեք սկեսուրի հասցեին ոչ մի վատ բան չեմ լսել, միայն լավն է ասում։ Ակն հայտ է, որ ջերմ հարաբերութ յուններ ունեն, իսկ նման բան հա ճախ չես տեսնի։
Մարիամն ու ամուսինը սկեսուրիc առանձին են ապրում, բայց հաճախ են հանդիպում։ Սկեսուրը կարող է առա-վոտյան ծաղիկներ կամ թխվածք գնել՝ հարսին ուրախացնելու համար։ Մարիամն էլ իր հերթին ամեն կերպ օգ-նում է սկեսուրին, թույլ չի տալիս ինքնուրույն լվանալ պատուհանները, կախել վարագույրները, ինքն է ամեն ինչ անում։
Նրանք չունեն արգելված թեմաներ, խոսում են ամեն ինչի մասին, հետաքրք րվում են միևնույն բաներով։ Միա-սին հագուստի խանութներ են գնում, սրճա րաններ։Հիմա էլ որոշել են վերա նորոգել ննջասենյակը։ Մար իամի ամուսինը առավոտից երեկո աշխատանքի է, մայրն է եկել, օգնում, գիտի, որ հարսին միայ նակ դժվար կլինի։
Քչերը գիտեն, որ Մարիամը ծնողներ չի ունեցել, մեծացել է մանկատանը, և իր համար մեծ երջան կություն է, որ ամուսնու մայրն իրեն այդքան ջերմ է ընդունել։ Սկեսուրը միշտ նրա կողմից է, պաշտ պանում է ամեն հարցում։ Որդին գիտի, որ անիմաստ է մոր հետ վիճելը, միևնույնն է, ի վերջո Մարիամին է արդարացնելու։ Նա պաշտպա-նում է հարսին, ինչպես փոքրիկ աղջնակի։
Հիանալի է, որ սկեսուրն ու հարսը կարող են լինել ինչպես մայր ու աղջիկ, հավատարիմ ընկերուհւներ, կարող են գանգատվել միմյանց, աջակցել,օգնել ու խորհուրդ տալ։ Ցավոք, այսօր ավելի շատ են ընտանիքներ,որտեղ հարս ու սկեսուր լեզու չեն գտնում՝ թեկուզ առանձին ապրելով։
Ուրախ եմ ընկերուհուս համար, որ գոնե մեծ տարիքում զգացել է, թե ինչ է ծնողական ջերմությունը։
