Երազումս Զորավար Գարեգին Նժդեհին էի տեսել։ Շատ զայրացած էր ու հայհոյում էր։
Հարցրեցի.
— Զորավար ջան, ինչու՞ ես բարկացել:
Ասաց.
-Ո՞նց չզայրանամ։ Մի ստոր, թալանչի կուսակցություն անվանս հետ է խաղում, իբրև իմ գաղափարներով են ապրում։
Որտեղ նստում, վեր են կենում, անունովս երդում են ուտում։
Նա ասաց.
-Էն Շարմազանովի հետույքը փայտ եմ մտցնելու ու նոր կախեմ, իսկ Աշոտյանի գլխի կաշվով դհոլ եմ սարքելու։ Ու ասաց, որ շատ֊շատերի վրա է զայրացած, որ լսում են սրանց ու լռում երկու կոպեկի համար։
Զորավարն ասաց.
-Էտ տականքները չէի՞ն ասում, որ Զորավարը նման գաղափարներ երբևէ չի ունեցել։ Շուրջ 20 տարի ժողովրդին խափել են իմ անվամբ ու թալանել ողջ հայ ժողովրդին ու սարքել պանդուխտ։ Հարա՛մ լինի դրանց կերած կաթը։
Ներկայիս իշխանությունը պարտավոր է կուլակաթափ անել և դրանց ողջ ունեցվածքը խլել ու լցնել հայոց գանձարանը, իսկ այդ պարագլուխներին վտարել Հայաստանից՝ որպես ազգի թշնամիների։
Ստեփան Գրիգորյան
