Ծեր հնդիկը սիրում էր առակներ պատմել թոռնիկին՝ ցանկանալով բացահայտել կյանքի ճշմարտությունը։ Մի անգամ թոռնիկը հարցրեց, թե ինչու են մարդիկ լինում չար, նախանձ։ Եվ ահա թե ինչպես նա պատասխանեց թոռնիկին․
-Յուրաքանչյուր մարդու ներսում պայքար է, որը շատ նման է երկու գայլերի պայքարի: Առաջին գայլը չարն է` նախանձը, խանդը, եսասիրությունը, սուտը, կասկածը…
Երկրորդ գայլը ներկայացնում է բարին` աշխարհը, սերը, հույսը, ճշմարտությունը, բարությունը, վստահութ-յունը…Փոքրիկ հնդիկը, ով մինչև հոգու խորքը ազդվեց պապիկի խոսքերից, մի փոքր մտածելուց հետո հարցրեց.
-Իսկ որ գայլն է վերջում հաղթում:
Ծեր պապիկը ժպտաց և պատասխանեց.
– Հաղթում է այն գայլը, որին դու կկերակրես
