Առաջնեկս ծնվեց,երբ ես 38 տարեկան էի,իսկ ամուսինս 51․Այժմ շատ ենք զղջում մեր որոշման համար, սակայն
Օրեր առաջ դստերս հետ զբոսնում էինք այգում, որտեղ ծանոթացա մի 41-ամյա կնոջ հետ:Մեր երկուսի երեխա-ները հասակակիցներ են՝ 3 տարեկան: Միայն դեմքից կարելի էր հասկանալ, որ այդ կինը 30 տարեկանից մեծ է, քանի որ շատ գեղեցիկ կազմվածքով էր ու ոճային հագ նված: Զրուցեցինք տարբեր թեմաների շուրջ, ու խոսակ-ցության ընթացքում պարզվեց, որ ինքը 38 տարեկանում է ունեցել երեխային:
Սոֆյան նրա առաջնեկն է: Բայց ասաց, որ այլևս չի պատրաստվում երեխաներ ունենալ,քանի որ ծննդաբերութ-յունից հետո բարդ վիրահատություն է տարել:Նա պատմեց, որ զղջում է այդքան մեծ տարիքում երեխա ունենա-լու որոշում կայացնելու համար, քանի որ իր համար շատ դժվար է փոքրիկին խնամելը, էլ առաջվա պես աշխույժ ու եռանդով լի չէ:Ամուսիսնը 51 տարեկան է,նա կտրականապես հրաժարվում է դստեր հետ ժամանակ անցկաց-նե-լուց, անգամ չի զբոսնում հետը:
Ինչ եմ մտածում ես այս ամենի վերաբերյալ
Պարզապես կիսվում եմ իմ մտքերով, փորձագետի կոչում ստանալու միտում չունեմ:
Ես կարծում եմ որ մեծ տարիքում ուղղակի չի կարելի ծննդաբերել:Ես գիտեմ,որ այսօր պրոպագանդում են վար-քի ու ընտանիքի եվրոպական մոդելը, որին համաձայն մինչ 30-35 տարեկանը պետք է զբաղվել կարյերայով, և միայն հետո մտածել ընտանիք կազմելու մասին:
Լավ, ասացեք խնդրեմ, իսկ ե՞րբ զբաղվել երեխաներով: Ձեր երիտասարդ տարիները կվատնեք գումար աշխա-տելու վրա, որոնք ձեզ հետ չեք տանելու այն աշխարհ: Իսկ դրա փոխարեն կարող եք ունենալ երեխաներ, հետո աշխատել, ապահովել նրանց, հասցնել տեսնել նաև թոռներին:
Չէ որ հենց երեխաներն են մեր կյանքի իմաստը, այլ ոչ թե գումարն ու աշխատանքը:Ամուսինները չպիտի լինեն տարիքով շատ մեծ: Երեխան պիտի ունենա երիտասարդ ծնողներ: Տարեց ամուսինները հաճախ նույնիսկ երե-խայի հետ ճոճարանի մոտ գնալու ուժ չունեն:
Այնպես որ համարում եմ, որ 35-ից հետո ցանկալի է մոռանալ երեխաներ ունենալու մասին, որպեսզի չտանջեք ոչ ձեզ, ոչ էլ ձեր բալիկներին:
