Առավոտյան որդուս տարա դպրոց և վերադարձա տուն․ Մոտ 2 ժամ հետո դուռը թակեցին․Դուռը բացելուն պես որդիս լացելով գիրկս ընկավ․․․ Ես խենթորեն սիրահարված էի և կարծում էի, որ դա սեր է ողջ կյանքի հա-մար: Բայց սխալվում էի։ Ես շատ արագ բաժանվեցի իմ առաջին ամուսնուց: Այդ ժամանակ մեր որդին ընդամենը եր-կու տարեկան էր: Նա շատ փոքր էր: Նախկին ամուսինս հեռացավ ու այլևս չհիշեց մեր մասին։
Մայրս ինձ օգնեց երեխայի խնամքի և դաստիարակության հարցում, և այդ ժամանակ ես սկսեցի աշխատել: Ես ուղղեցի իմ բոլոր ջանքերը աշխատանքում հաջողության հասնելուև կարիերայի սանդուղքով բարձրանալու հա-մար: Միևնույն ժամանակ, ես փորձում էի լավ դաստիարակել մեր միակ որդուն: Ես ջանում էի անել նրա համար ամեն ինչ, գնում էի ամեն տեսակի նվերներ և բոլոր անհրաժեշտ իրերը, որպեսզի նա ոչ մի բանի կարիք չունե-նար։
Կային տղամարդիկ, որոնց հետ ես հանդիպում էի, բայց չէի ցանկանում նրանց հետ լուրջ հարաբերություններ կառուցել։Բայց գարնանային մի օր պատահածից հետո իմ կյանքը փոխվեց։ Այդ օրը ես վատ էի զգում, ջերմութ-յուն ունեի ու սկսեցի հազալ: Որդուս մի կերպ տարա դպրոց և վերադարձա տուն։ Չանցած 2 ժամ դուռը թակե-ցին։ Դուռը բացեցի և որդիս լա ց լինելով ընկավ գիրկս։
Նրան տուն էր բերել կարմրահեր մի տղամարդ, մոտ 30 տարեկան։ Որդիս աղաչում էր ինձ չպա տժել իրեն, և ես հուզված նայեցի անծանոթ տղամարդուն։Որդիս մի քանի տղաների հետ փախել էր ֆիզկուլտուրայի դասից, նը-րան տուն բերողը հենց ֆիզկուլտուրայի ուսուցիչն էր։ Ես նրան ներս հրավիրեցի, թեյ հյուրասիրեցի և մենք եր-կար զրուցեցինք։
Այդ օրը ես հասկացա, որ որդուս կյանքում հայրական ուժեղ ձեռքը բացակայում է: Հասկացա, որ միայնակ չեմ կարող գլուխ հանել նրա հետ: Մենք սկսեցինք ավելի հաճախ հանդիպել։ Վերջերս նա ինձ առաջարկություն ա-րեց և ես չմերժեցի։ Որդուս հայր է պետք։
