Ավտոբուսում երեխան դիտմամբ ոտքով hարվածում էր դիմացի ուղևnրին, իuկ մայրը բանի տեղ չէր դնnւմ․․․Sեսեք, թե այդ պահին ինչ արեց ուղևnրներից մեկը։Ավտոբուսով վերառանում էի տուն: Իմ հետևի նստարանին նստած էր մի կին 10–ամյա երեխայի հետ: Երեխ ան կեղտոտ կոշիկով անընդհատ խփում էր ինձ:
Իմ հագին սպիտակ տաբատ էր:Սկզբում մտածեցի, որ երևի չի նկատել:Հետո նկատեցի, որ դիտավորյալ է անում,որովհետև ինքնա գոհ նայում էր սպիտակ տաբատիս վրա կոշիկի անընդհատ ավելացող հետքերին:Ես նրա մայրիկին քաղաքավարի խնդրեցի կարգի հրավիրել տղային: Մայրը ինձ պատասխանեց.
«Ես իմ երեխային դաստիարակում եմ Էյհու-զերա ոճով, իսկ դա ենթադրում է, սիրելիս, որ եթե երեխան իրեն երջանիկ է զգում դա անե լիս, ուրեմն պետք է անի,պատկերացնում եք՝ նա ինչ ուրախություն է զգում այդ պահին, իսկ ձեր տաբատը կլվանաք և կմաքրվի և, եթե ձեզ դուր չի գալիս, կարող եք մի փոքր հեռու գնալ, այլ ոչ թե ինձ սովորեցնեք, թե ինչպես դաստիարակեմ երեխային»:
Ես շոկի մեջ էի ու մտածում էի ինչպես նրա արժանի պատասխանը տամ ու այդ պահին իմ կողքին կանգնած երիտասարդը հանեց բերանից ծամոնը և կպցրեց այդ երեխայի մոր ճակատին.
«Ինձ էլ են այդ ոճով դաստիարակել», — ասաց ու աչքով արեց ինձ:
Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ
