Բաժանելով տղայիս նրա սիրելի կնոջից՝ երկրորդ անգամ ամուսնացրի ընկերուհուս աղջկա հետ, բայց․․․
-Մի կաթիլ անգամ չեմ ափսոսում,- ասում է Իրինան․
— Օլյային սիրում եմ այնպես, ինչպես իմ հարազատ աղջկան։ Նա և Վանյան հրաշալի զույգ են։ Երբ տղաս ապրում էր այդ Մարինա-
յի հետ, իմ հոգում իսկապես անհանգստություն էր տիրում, նա միայն փող պոկելու գոր ծում էր լավ։ Իսկ Օլյան և հրա շալի տնային
տնտեսուհի է և իմ թոռնիկներիս է լավ խնամում, իսկ Վանիայի կյանքում վերջապես հանգստություն է տիրում։ Թող բոլորը մտածեն,
որ ես չար սկեսուր եմ, և որ ես քանդեցի որդուս ընտանիքը, կարևորն այն է, որ բոլորը հիմա երջանիկ են։Վանյան՝ Իրինայի որդին է,
որն աշխատում էր գործարանում որպես փականագործ, ապրում էր ծնողների հետ, ընդհանուր առմամբ բավականին լավ տղա էր:
Երբեմն նա նույնիսկ դուրս գալով ընկերների հետ, անգամ ալկոհոլ չէր օգտագործում:Իրինան հիշեց
-Երբ նա Մարինային բերեց տուն, ես միանգամից հասկացա, որ մենք այլևս նորմալ կյանք չենք ունենա։ Ես և ամուսինս միասին ա-
ռաջարկեցիք նրանց ապրել մեզ հետ,քանի որ մեր բնակարանը չորս սենյականց էր։Այդ տարին մեզ համար սարսափելի էր։ Նա միշտ
նստած էր դժգհ դեմքով, տանը ոչ մի գործով չէր օգնում: Նա քնում էր մինչև կեսօր, իսկ Վանիային ես էի ճանապարհւմ աշխատան-
քի: Նա ինչ-որ տեղ գնում և ամբողջ օրվա ընթացքում տուն չէր գալիս, իսկ Վանյան աշխատանքից գալով, տեսնում էր, որ նա տանը
չէ, այլ զբոսնում է ընկերուհիերի հետ:Երիտասարդներին դուր չէր գալիս, որ Իրինան իրենց ուղղություն է ցույց տալիս և նոր տարուց
առաջ նրանք սկսեցին ապրել վարձով բնակարանում։
-Նրա հետ ապրելով Վանյան շատ էր նիհարել: Նիհար, մռայլ, մեկ մեքենան էր փչանում, մեկ խնդիրներ ուներ աշխատանքի վայրում,
իր մասին բոլորովին մոռացել էր։ Մի անգամ էլ այնպես էին կռվել, որ բանը հասել էր ծեծկռտուքի։
Իրինան մանկուց էր ճանաչում Օլիային, նա յոթ տարով փոքր էր Վանիայից։
-Մարինան չէր ցանկանում շփվել մեզ հետ, իսկ ես տոնական օրերին Լյուդային և իր դստերը՝ Օլիային հրավիրեցի մեր տուն՝ արձա-
կուրդները մեր տանն անցկացնելու համար, և այսպես էլ մի անգամ Վանյան տեսավ նրան։Խոսքը խոսքի հետևից նրանք գտան ընդ-
հանուր լեզու և ամեն ինչ ստաց վեց հենց այնպես ինչպես ես եր ազել էի դեռ նրանց փոքր տարիքից։ Վանյան գնալով տուն տեսավ
Մարինային, որն ինչպես միշտ զբաղված էր հեռախոսով։Նա անգամ չէր էլ աշխատում,բայց ամեն օր գումար էր պահանջում՝ գեղեց-
կության սրահների, սրճարա նների և լավ ժամանակ անցկացնելու համար։ Եվ Վանյան հան կարծ հիշեց Օլյային, թե ինչպես էր իր
մորն օգնում խոհանոցում, որը շատ աշխատասեր էր և ուներ շատ նպատակներ։
-Իսկ ի՜նչ եմ արել ես՝ ուղղակի ծանթացրել եմ նրանց,- ասում է Իրինան․-Վանյան ինքն էլ ամեն ինչ տեսնում էր։ Նա ամուսնալուծվեց
Մարիայից, փառք աստծո երեխաներ չունեին։Նա սկսեց ապրել Օլյայի հետ և ամեն ինչ ընկավ իր տեղը․ Աշխատանքի վայրում ամեն
ինչ կարգավորվեց, նրանք միասին գնեցին նոր ավտոմեքենա, իսկ հիմա օգնում եմ նրանց մեծացնել իրենց զույգ երեխանեին։
