Գյուղում ճանաչված բժիշկ եմ, բոլորին հասնում եմ օգնության․ Վերջերս ինձ կանչեցին կողքի գյուղ մի երեխայի զննելու․ Երեխայի հորը տեսնելով աչքերս չռվեցին․․․Հարսանիքին մնացել էր ընդամենը երեք օր, երբ փեսան լքեց ինձ։ Առանց բացատրության, առանց վե ճի, նա պարզապես անհետա ցավ, և շուտով պարզ դարձավ, որ նա ամուսնացել է։
Ես գնացի սովորելու, որպեսզի բու ժաշխատող լինեմ: Ես կառչել էի իմ ուսումից, ինչպես փրկօղակ։ Եվ արդյունքում ես լավ բժիշկ դար ձա: Աշխատանքի ընդունվեցի:Մեկ շաբաթ առաջ ինձ կանչեցին հարեւան գյուղ՝ հի վանդ երեխայի մոտ։Արագ գտա տունը, մտա ու հաս կացա, որ տան տերը իմ նախկին փեսացուն էր, իսկ հի վանդը նրա տղան է, մոտ հինգ տարեկան։
Իհարկե, զննեցի, թողեցի անհրաժեշտ դե ղերը՝ օգտագործման ցուցումներով ու գնացի։ Եվ ես չցանկացա լսել նրա ներողություննե րը։ Նա վատ էր վարվել ինձ հետ: Բայց ընդամենը մեկ հանդիպում և ամեն ինչ վերսկսվեց: Մի քանի օր անց՝ Սուրբ Ծննդյան նախօ րեին, նա հայտնվեց իմ տանը, իր երեխայի հետ:
Նրանք եկել էին բու ժկ ետ՝ ստուգ վելու, այնտեղ ոչ ոքի չգտան և որոշեցին գալ ինձ մոտ։ Տղան ոչ միայն բացարձակ առո ղջ էր:Նա պա տմեց, որ ինձ դա վա ճանել է հետաքրքրությունից ելնելով, քանի որ աղջիկը հղ իա ցել է, նրա հայրը, որ հարուստ ու հեղինակավոր մա րդ էր, ստիպել է նրան ամուսնանալ դստեր հետ:
Նրա կինը երեխա է լույս աշխարհ բերել, բայց սեփական կյանքի գնով։ Ես հասկացա, որ ես նույնպես չեմ դադարել սիրել նրան, անկախ ամեն ինչից: Շնորհակալ եմ փոքրիկս, դու մեզ բաժանեցիր, բայց նաև մտերմացրիր։
