Դուրս եկա զիբիլ թափելու,տեսա հարևանս լիքը տոպրակներով տուն էր բարձրանում,թուքս կուլ տվեցի ու շրջվեցի․․․2 օր էր հաց չէինք կերել, մեկ էլ ձեն տվեց․․․Հասկացա, որ Աստված մեզնից երես չէր թեքել:Ես ու տղես մենակ ենք էս աշխարհում: Ծնողներս ինձնից երես են թեքել, քանի որ ես չուզեցի դադարեցնել հ ղիությունը:
Իսկ իմ սիրած տղա մարդը խաբեց ինձ ու անհետացավ: Ինձ աշխատանքի չէին վերցնում, պուճուրիս չէի կարող մենակ թողնել: Եր-կու օր էր արդեն ոչինչ չէինք կերել, տանը հացի փշուր անգամ չկար: Տղես քնած էր, դուրս եկա աղբը թափելու, աստիճանների վրա հանդի պեցի մեր հարևան պապիկին:Նա բարձրանում էր սնունդով լի տոպրակները ձեռքին:
Բարևեցի, նայեցի ուտելիքներին, թուքս կուլ տվեցի, կարծես ուզում էի ուտելիքների համը զգալ: Շրջվեցի, որ արցունքներս չտեսնի:Մեկ էլ ձան տվեց: Խնդրեց, որ օգնի: Բնականաբար չմերժեցի:
-Շնորհակալ եմ աղջիկս, ես մի բան եմ ուզում խնդրել: Գիտեմ, որ քեզ համար հիմա շատ դժ վարին շրջան է:
Ես միայնակ եմ ապրում, օգնող չունեմ: Ուզում եմ, որ դու իմ տանը մաքրություն անես, գնումները կատարես, լվացք ու արդուկ ան ես, ես քեզ լավ կվճարեմ: Կարող եմ հենց հիմա կանխավճար տալ: Ես ուրախությունից լաց եղա: Անմիջապես համաձայնվեցի: Բացի այդ նա ինձ մի տոպրակ լիքը ուտելիք տվեց: Ես հասկացա, որ Աստված մեզնից երես չէր թեքել: