Եթե մարդիկ իրենց ամենօրյա թոհուբոհի մեջ մի պահ կանգ առնեն ու նայեն իրենց շուրջը,աշխարհը կդառնա ավելի լավը:Մարդիկ ավելի շուտ ուշադրություն կդարձնեն նրանց,ովքեր դրա կարիքն ունեն:Հենց այդպես վար-վեց աշակերտական ավտոբուսի վարորդ 52-ամյա Ջոն Լանսեֆորդը:
Մի անգամ,ձմեռային մի ցուրտ օր,երբ Ջոնը դպրոցականներին դպրոց էր տանում, տեսավ մի փոքրիկի,ով լաց էր լինում ձեռնոց ու գլխարկ չունենալու պատճառով:Ձմռանը էական է,որ ծնողները հետևեն երեխաների հա-գուստին: Հարկավոր է ,որ նրանք տաք հագնվեն:բայց,ցավոք սրտի,ոչ բոլորն են կարող իրենց թույլ տալ գնել որակյալ ձմեռային տաք հագուստ:
Երբ Ջոնը լսեց տղայի լացի ձայնը,նա տեսավ,որ տղայի ձեռքերը և ականջները սառել և կարմրել են,իսկ այտե-րով արցունքներ են հոսում: Նա որոշեց անպայման օգնել փոքրիկին:Ջոնը նստեց նրա կողքին ու հանգստաց-նելով տվեց իր ձեռնոցները:նա հասկանում էր,որ դա բավարար չէ ու ցանկանում էր ավելին անել տղայի հա-մար:Ավտաբուսի ուշադիր վարորդը վերջ ի վերջո հասկացավ ,թե ինչպես օգնել տղային:
Երբ նա դպրոցի մոտ իջեցրեց երեխաներին,գնաց խանութ, գնեց 10 գլխարկ ու 10 զույգ ձեռնոց,վերադարձավ դպրոց ու նվիրեց դրանք այդ տղային և այլ կարիքավոր երեխաների:Լանսֆորդը մտածում էր,որ փոքրիկներին ոչ մի դեպքում մրսել չի կարելի:Ինքն էլ ուներ փոքրիկներ ու թոռներ,և ոչ ոք չի ուզի,որ իր փոքրիկը մրսի:Ջոնի այս արարքից զարմացած էին և՛ տնօրինությունը և՛ ծնողերը:
Նրանք որոշեցին երախտագիտության խոսքեր հղել Ջոնի մասին ու այս մասին գրեցին դպրոցի Ֆեյբուքյան է-ջում:Մոտ 18.000 մարդ հավանեց ու կիսվեց այս գրառմամբ:Ջոն Լանսեֆորդը այն մարդկանցից է,ովքեր իրենց արարքներով դրաձնում են մեր աշխարհը ավելի ջերմ և բարի:Նա պարզապես ուզում էր օգնել…
