Այս պատմությունը սկսվեց համացանցի անսովոր ծանոթությամբ: Երիտասարդն, ում հետ ես ծանոթացել էի, առաջարկեց հանդիպել այգում, իսկ ես համաձայնեցի: Ես նկատել եմ, որ տղամարդիկ հաճախ նման հանդի-պումներին չեն գալիս, անկեղծորեն չգիտեմ, թե ինչի հետ է դա կապված, միգուցե որոշ հոգեբանական խոչըն-դոտներ, միգուցե ուղակի ամաչում են:
Մի խոսքով ես որոշեցի զանգահարել իմ ընկերուհիներին, որպեսզի նրանք գան ինձ հետ` մտածելով, որ եթե այդ տղան չգա հանդիպման, այդ ժամանակ ես գոնե մենակ չեմ ձանձրանա և լավ օր կանցկացնեմ նրանց հետ: Ես ինքս, բնավորությամբ, շատ ուրախ մարդ եմ, և բնականաբար իմ շրջապատն էլ է այդպիսին:
Գնալով այգի, ես և ընկերներս զրուցում և զվարճանում էինք: Եվ հանկարծ նրանք ինձ ասացին, որ մեզանից մի փոքր հեռվում կանգնած ինչ-որ տղա ուշադիր ինձ է նայում, ես մոտեցա նրան և հարցրեցի.
֊Դուք ի՞նձ եք սպասում: Պարզապես հասկանում եք, ես համացանցով ծանոթացել եմ մի տղայի հետ և պայմա-նավորվել եմ հանդիպել այստեղ:
֊ Ոչ, ես համացանցով ոչ ոքի հետ չեմ ծանոթանում, — պատասխանեց տղան` մի փոքր զարմացած, — բայց ես դեմ չեմ լինի ծանոթանալ Ձեզ հետ։
Քանի որ մենք սպասում էինք ավելի քան մեկ ժամ, պարզ դարձավ, որ այդ տղան դժվար թե գա, ուստի ես հա-մաձայնեցի ծանոթանալ այդ տղամարդու հետ: Հրաժեշտ տալով ընկերուհիներիս՝ մենք գնացինք զբոսնելու: Մի քանի ժամ զրուցեցինք, կիսվեցինք մեր երազանքներով և այդպես շփվեցինք մոտ երկու ամիս,Լեոն ուներ բնա-կարան, ուստի ես տեղափոխվեցի նրա մոտ:
Իրականում, ես մեր համատեղ կյանքում չեմ նկատել որևէ խնդիր։Լեոն բավականին քաղաքավարի էր, փորձում էր հնարավորինս շատ նվերներ մատուցել ինձ, նա նաև ուներ հանգիստ բնավորություն:Վեց ամիս անց նա ա-ռաջարկեց հանդիպել իր ծնողների հետ: Ես ինչքան հնարավոր է փորձում էի հետաձգել այդ հանդիպումը, քանի որ շատ էի անհանգստանում` մտածելով, թե ինչպես նրանք կընդունեն ինձ, և թե ինչպիսին են նրա ծնողները:
Բայց հիմա եկել է այդ պահը, ամեն ինչ բնավ այնքան սարսափելի չէր, որքան ես պատկերացնում էի: Սկեսուրս գրավիչ էր, ուներ երիտասարդ տեսք, քաղաքավարի և վստահ կին էր, իսկ Լեոի հայրը բնավորությամբ շատ նը-ման էր որդուն:
Տիկին Քսենիան` Լեոյի մայրը, ինձ շատ հարցեր տվեց, թե որտեղ եմ աշխատում, ինչքան եմ վաստակում, արդ-յոք ունեմ բնակարան և այդպես շարունակ: Ես դրան առանձնապես ուշադրություն չդարձրեցի, քանի որ մտա-ծում էի, որ մայրը պարզապես անհանգստանում է իր որդու համար: Բառացիորեն այս հանդիպումից մեկ ամիս անց Լեոն ինձ առաջարկություն արեց, որին ես իհարկե համաձայնեցի և շատ գոհ էի իմ կյանքում կատարվող այսպիսի իրադարձությունից:
Սկեսուրս զբաղվեց հարսանիքի բոլոր հարցերով, նա բացարձակապես լուծում էր բոլոր խնդիրները, անգամ այն, թե ինչպիսին պետք է լինի հարսի ծաղկեփունջը: Միգուցե այդ ժամանակ արժեր ուշադրություն դարձնել նրա վարքին և ամեն ինչ հսկողության տակ պահել, բայց ես դրան ուշադրություն չէի դարձնում, որովհետև շատ երջանիկ էի։
Հարսանիքից հետո սկեսուրս սկսեց ավելի ու ավելի հաճախակի գալ մեր տուն, այդ ժամանակ իմ մոտ տպա-վորություն է: Նա ստուգում էր, թե որքան մաքուր է մեր տունը, տան մեջ քայլում էր սպիտակ կտորը ձեռքին, և եթե ինչ-որ տեղ նկատում էր մի թերություն, նա այդ մասին անմիջապես տեղեկացնում էր ինձ: Սկզբում ես հա-մակերպվում էի դրան և մտածում, որ ամուսինս կաջակցի ինձ, քանի որ դա չէր կարող հավերժ շարունակվել: Մի անգամ, ես, այնուամենայնիվ, որոշեցի դիմել նրան այդ հարցով.
֊ Լեո, որտեղի՞ց է մայրդ վերցրել մեր բնակարանի բանալիները և չե՞ս կարծում, որ նա շատ հաճախ է գալիս մեր տուն:
֊ Ես եմ տվել նրան բանալիների կրկնօրինակը, իսկ դու ավելի լավ կլինի հաճախ լսես մորս, նա ամեն ինչ ճիշտ է ասում, այնպես որ մի հակառակվիր նրան։
Մտքերս խառնվեցին իրար, տպավորություն էր, որ ես ամուսնացել եմ ոչ միայն Լեոի, այլև նրա մոր հետ, քանի որ նա շատ էր խառնվում մեր ընտանեկան կյանքին։
Համբերությանս վերջին կաթիլը սկեսրոջս հետ խոսակցությունս էր:
֊ Ես Կարծում եմ ժամանակն է, որ Դուք մտածեք երեխա ունենալու մասին, քանի որ ես թոռնիկ եմ ուզում։ Եթե ինչ-որ հարց լինի, ես կօգնեմ քեզ, իսկ դու կկարողանաս ընդունվել աշխատանքի։
Իմ համբերությունը սպառվեց, և ես որոշեցի քաղաքավարի բացատրել սկեսրոջս, որ դա մեր ընտանիքն է, և մենք պետք է որոշենք, թե ինչպես ապրել:
֊ Տիկին Քսենիա իհարկե ես ուրախ եմ, որ Դուք այդքան անհանգստացած եք մեր ընտանիքի համար, բայց, այնուամենայնիվ, դա արդեն չափազանց շատ է, թույլ տվեք ինքներս որոշենք, թե ինչպես պետք է կառուցենք մեր կյանքը: Սկեսուրս մի փոքր զարմացավ այդպիսի պատասխանից, նա սովորել էր, որ կյանքում ոչ ոք իրեն հակառակ բառ անգամ չպետք է ասի.
֊ Լսիր, եթե դու շարունակես քեզ այդպես պահել, ապա ես կփնտրեմ նոր հարսնացու տղայիս համար, որն ինձ կպարգևի թոռնիկներ: Այնպես որ արի չփչացնենք մեր հարաբերությունները։
Ես չփչացրեցի մեր հարաբերությունները, այլ դիմեցի դատարան ամուսնալուծության նպատակով, որի համար ես շատ երջանիկ եմ, և վերջապես ինձ ազատ եմ զգում: Պարզվեց, որ ամուսինս իսկական մայրիկի տղա է, որը դաստիարակվել էր իմպերիալիստ կնոջ կողմից և այդպես էլ չի կարողանում ազատվել նրա ազդեցությունից:
