Ես քեզ հետ ոչ մի տեղ չեմ գա, բաց թող ինձ, օգնեցեք․․․Առավոտյան աշխա տանքի գնալիս դիմա ցի փող ոցից երեխայի լացի ձայն
լսեցի ու սարսափահար շտապեցի այնտեղ։Ես հերթական առավոտյան գնում էի, ինչպես միշտ՝ աշխատանքի: Ստիպված էի շրջայց
կատարել բազմաբնակարան շենքերի մի քանի բակերով: Ես գնում էի հանգիստ՝ մտածելով ինչ-որ բանի մասին, և հանկարծ ական-
ջիս են հասնում երեխայի ճիչերը. «Ես ոչ մի տեղ չեմ գա: Բաց թողեք ինձ: Օգնությո՜ւն»:
Ես անմիջապես շտապեցի դեպի այն կողմը, որտեղից լսվում էր գոռգոռոցը,և տեսա մի տղամարդու,ով ձեռքերով քաշում էր 6-7 տա-
րեկան մի աղջկա դեպի բաց մեք ենան, իսկ երեխան փորձում էր ազատվել և բարձրաձայն ճչում էր: Ես չէի կարողան հեռու մնալ և
կես վայրկյան անց արդեն այնտեղ էի: Հարցրի, թե ինչ է կատ արվում: Տղամարդը պատա սխանեց, որ ամեն ինչ կարգին է, դա նրա
դուստրն է, և նա պարզապես չի ցանկանում ինչ-որ տեղ գնալ, դրա համար էլ այդպիսի հիստերիա է բարձրացրել: Եվ ինքս մտածում
եմ.
«Իհա՛րկե, ես գիտեմ նման հայրիկներին»:Այնուհետև ես աղջկան հարցրի,թե ճշմարտությունն ասաց այս քեռին, և արցունքների մեջ
նա պատաս խանեց. «Ո՛չ, նա իմ հայրիկը չի»:Ես այնքան բարկացա, որ միանգա մից տաքացա. «Հիմա ես կզանգ ահարեմ ոստիկա-
նություն և թող նրանք գան և տեսնեն՝ հարազատ եք, թե ոչ»: Տղա մարդը սկսեց ջղայ նանալ, իբր՝ արդեն ուշ է, ուստի նա ժամանակ
չունի ոստիկանությանը սպասելու, և ես չպետք է քիթս խոթեմ այլ մարդկանց գործերի մեջ:
Այնուհետև նա կրկին փորձեց բռնել աղջկա ձեռքից: Ես անմիջապես արձագանքեցի. հարվածեցի կեղծ հորը, ոլորեցի ձեռքերը: Այդ
պահին աղջիկը դադարեցրեց հիստերիան և պարզապես լուռ կանգնեց՝ նայելով մեզ: Եվ հետո այդպիսի զրուց եղավ.
Տղամարդ -Ես հիմա կբացատրեմ ամեն ինչ, պարզապես թողեք ինձ:
Ես- , հեռախոսը հանեցի գրպանիցս, հիմա կբացատրեք ոստիկանությանը: Սիրելի՛ս, ամեն ինչ կարգին է քո հետ: Հիմա կգան քեռի
ոստիկանները, և նրանք կգտնեն մայրիկիդ:
Տղամարդ- Լիզա՛, Լիզա՛, քեռուն ասա, որ ինձ բաց թողնի:
Լիզան շփոթված. Ազատեք քեռի Կոլյային, խնդրում եմ:
Ես — Չհասկացա… Քեռի Կո՞լյա:
Պարզվեց, որ տղամարդը աղջկա խորթ հայրն էր: Նա պատրաստվում էր նրան տանել զարգացման որոշ դասընթացների, որոնք Լի-
զան չէր կարողանում հանդուրժել և միշտ էլ քմահաճ էր դրա պատ ճառով, բայց այսօր նա ամբող ջովին կատաղել էր: Արդյունքում,
շատ համո զելուց հետո խորթ հայրս կորց րեց իր համբերությունը և արդեն բռնի կե րպով սկսեց աղջկան քաշել դեպի մեքենան, և
այնուհետև ես նկար վեցի «փայլող զրահի» մեջ:
Լիզան հաստատեց այս ամենը, իհարկե, ես ներողություն խնդրեցի և սկսեցի բա ցատրել, թե ինչպես է այդ ամենը կող քից նայվում:
Կոլյան ընդունեց ներողությունը և նաև ասաց, որ իմ տե ղում նույնը կաներ: Եվ աղջ իկը, ըստ էության, չի ստում, որով հետև քեռի
Կոլյան իրականում հայրը չէր, այնպես որ կա րող եք «վստահել» երեխաներին:Կարող եք գրել, որ ես սխ ալ եմ եղել և քննադատել իմ
արարքը, բայց ոչ ոք ինձ չի համոզելու, որ ես սխալ որ ոշում եմ կայացրել: Քանի որ նմանատիպ հար ցերում ավելի լավ է ամեն ինչ
ստուգել, քան անցնել, իսկ հետո նորություններով դիտել, որից հետո անհնար կլինի քնել:
