Երբեք չէի մտածի, որ այսքան տարի հրեշի հետ եմ ապրել․․․Կնոջիցս նման արձագանք չէի սպասում
Կնոջս հետ ապրել ենք 12 տարի: Ունենք 3 երեխա:Ժամանակի հետ միմյանց հանդեպ սառեցինք, իսկ հետո ես ուրիշ կնոջ հանդի պեցի: Սիրա հարվեցի:Դե դա ինչպես է լինում…մեզ մոտ սիր ավեպ սկսվեց, շատ աննկատ: Հանդիպում էինք երկար ժամանակ, իսկ հետո էլ մի օր ասաց.
—Կամ ամուսնալուծվում ես, կամ մենք բաժանվում ենք:
Խոսեցի կնոջս հետ, որքան հնարավոր էր հանգիստ բացատրեցի:Անսպասելի էր, բայց նա ոչ գոռաց, ոչ արտաս-վեց: Ասաց, որ կարող եմ հավաքել իրերս:Դասավորում եմ հագուստս, տեսնում եմ՝ նա էլ երեխաների իրերն է լց-նում ճամպրուկի մեջ:
Ասում է.
—Իսկ դու հույս ո ւնեի՞ր, որ պիտի գնաս, հանգիստ ապրես, իսկ երեխա ների մասին էլ միայն կիրակի օրերին հիշե՞ս: Ոչ, սիրելիս: Հիմա դու ունես լիարժեք ընտանիք. ավելի լավ է, երեխաները դեռ քեզ հետ մնան: Եթե ինձ լքում ես, անձնական կյանքս դասավորելու հնարավորություն տուր:
Ասում է, իբր երեխաների համար պատասխանատվո ւթյունը պիտի հավ ասար կիսենք, չէ որ նրանք մեր երկու-սինն են:Պարզվում է, այսքան տարի հրեշի հետ եմ ապրել. ինչպե՞ս մարդ կարող է լքել երեխաներին՝ անձնական կյանքը դասավորելու համար…
Հիմա ինչպես այս ամենը բացատրեմ սիրելիիս:
