Երբ ամուսինս ինձ տանից դուրս հանեց, ստիպված գնացի սկեսուրիս տուն ու մտածում էի, որ չի ընդունի, բայց․․․Մտածել անգամ չէի կարող, որ այդպես ինձ կընդունի:Երբ ամուսինս մեզ տանից դուրս արեց, ես չգիտեի ուր գնալ, ոչ վարձի գումար ունեի, ոչ էլ հացի փող: Երեխայի հետ չէի կարող դրսում մնալ:
Գնացի ուղիղ սկեսուրիս տուն: Ես չէի կարողանում հանդարտվել, լաց էի լինում: Նման բարություն չեմ սպասում նրանից, և նորից անկ եղծորեն շնորհակալություն հայտնեցի նրան.
-Եթե դու չլինեիր, ես ու աղջիկս չգիտեմ ուր կգնայինք, որովհետև ես նույնիսկ աշխատանք չունեմ, նույնիսկ հաց չունեմ։
-Հանգստացիր, ոչինչ, ամեն ինչ լավ կլինի։ Ես ինքս եմ մե ղավոր, այդպիսի անպատասխանատու որդի եմ մեծացրել։
Այսպիսով, ես կուղղեմ նրա սխալները, իմ ուժերի ներածին չափով, ինչպես կարող եմ կօգնեմ ձեզ, և կանեմ հնարավոր ամեն ինչ ձեզ համար։ Իսկ այժմ, գնացեք քնեք։ Այդպես մեզ ընդունեց մեր սիրելի տատիկն ու հրեշտակը: Հաջորդ օրը ցերեկը խոհանոցում տորթով թեյ էինք խմում, երբ դռան զանգը հնչեց։
Սկեսուրս գնաց բացելու։
-Մայրիկ, ծանոթացիր, սա իմ նոր կինն է: Մայրիկ, մենք ուզում ենք քեզ խնդրել, որ թույլ տաս քեզ հետ ապրել մոտ վեց ամիս:Հիմա մենք չենք կարող վարձով ապրել: Լսելով ամուսնուս ձայնը ամբողջ մարմնովս դող անցավ։
Ես սկսեցի անհանգստանալ, որ հիմա սկեսուրս կթողնի նրանց ներս, և նա կխնդրի ինձ ու աղջկաս դուրս գալ բնակարանից։Այդ մասին մտածելուն պես արցու նքներ հոսեցին աչքերիցս։
-Հեռացե՛ք այստեղից, երկուսդ էլ հեռացե՛ք իմ բնակարանից։ Դու քո կնոջն ու երեխային թողել ես առանց մտածելու թե ինչով են ապրե լու և հիմա ինձնից պահանջում ես, որ քեզ ընդունեմ: Ես ամաչում եմ, որ քեզ նման որդի ունեմ: Գնացեք, անամոթներ։ Այսպիսով, բոլո րովին անծանոթ կինը դարձավ իմ մայրը:
