Երբ բժիշկն ինձ ասաց, որ երեխաս խնդիրներով է ծնվել, ես նրանից հրաժարվեցի, իսկ տանն ասացի,որ նա մահացած է ծնվել․ 1 տարի անց․․․Այս պատմությունը հիմնված է իրական իրադարձությունների վրա։Ելենան որովայնի պատճառով չկարողաց ավ թաքցնել հղիութ յունը։Եվ երբ նա ասաց այդ մասին, մայրը բարձր գո ռաց:Նա ասաց այն,ինչ մտածում էր:
Նա շատ էր ամաչում մարդկանց առաջ։Իսկ թե որքան վ ատ էր հ ղի դստեր վիճակը, չէր էլ մտածում: Քույրը նույնպես մոր կողմից էր։ Նա պարզապես ծիծաղում էր: Չնայած երեք կին ապրում էին նույն տանը, նրանք երբեք խաղաղություն չեն ունեցել։Նրանք չեն սովորել աջակցել միմյանց, այլ ընդհակառակը, միայն վ ատացնում էին իրավիճակը։ Մայրը կրտսեր աղջկան ասել է, որ անի այն, ինչ ուզում է, քանի դեռ երեխան իր տանը չէ։
Այսպիսով, Ելենան թողեց մորը: Իսկ գնալուց առաջ նա շատ վի րավորական խոսքեր ասաց նրան։Մինչև երեխայի ծնվելը ապրեց ընկե րուհիների հետ։ Որոշ ժամանակ անց ծն նդաբերեց: Իսկապես, ինչ-որ տեղ իր հոգու խորքում նա տենչում էր տուն վերադառնալ:
Նա մտածում էր, որ երբ մայրը տեսնի թոռնուհուն, կհալվի ու նրանց տուն կտանի, որովհետև բոլոր տատիկները շատ բարի են և սի րում են իրենց թոռներին նույնիսկ ավելի շատ, քան ծնողները: Բայց դստեր ծնվելուց հետո Ելենան իմացա վ, որ դուստրն անառողջ է ծնվել։ Նա երեխային տեսնելուն պես լա ց եղավ։ Մի ամբողջ օր հի ստերիայից հետո նա որոշեց հրաժարականի դիմում գրել,իսկ տուն հասնելուն պես մորն ու քրոջն ասաց, որ երեխան մա հացած է ծնվել։
Մեկուկես տարի անց լրագրողները եկան մարզային մանկատուն և մի երկու լուսանկար արեցին երեխայից։ Լուսանկարներից մեկը
տպագրվեց թերթում։ Այս հրապարակումը վերնագրվել էր հետևյալ կերպ.<< Նրանք նույնպես մեր երեխաներն են>>: Մի անգամ Ելե-
նան տանը թերթ էր կարդում:
Հենց Ելենան տեսավ այս լուսանկարը, անմիջապես ճանաչեց դստերը։Ելենան հի ստերիայի մեջ ընկավ՝ գո ռալով,որ դա իր դուստրն
է և հրապարակումը ցույց տվեց հարազատներին։Նա շատ էր ուզում նրան տանել: Իսկ ավագ քույրը ժամանակ չկորցրեց։ Նա գտավ
այն մանկատունը, որտեղ ապրում էր զարմուհին։ Եվ հենց հաջորդ օրը երեք կին եկան մանկատան գլխավոր բ ժշկի մոտ։
Որոշ ժամանակ անց լրացրեցին բոլոր անհրաժեշտ փաստաթղթերն ու փոքրիկին տարան տուն։
