Երբ ես ամուսնացա, սկեսուրս ու տալս ինձ համար ոչինչ չարեցին, բայց հիմա պահանջում են, որ ժառանգություն ստացավ բնակարանս նվիրեմ իրենց․․․

Երբ ես ու ամո ւսինս նոր էինք ծանո թացել, նրա կր տսեր քույրը դեռ դպրոց էր գնում: Ամո ւսնուս ծնողների բնակա րանում ապրելն այնքան էլ հարմար չէր, և մենք ի սկզբանե նախընտրեցինք առանձնանալ: Սկզբում փոքր տուն էինք վարձակալել, բայց չէինք ծուլա-նում, աշխատում էին առանց հանգստի և խնայում ամեն դրամը: Այդպես շատ շուտ կարողացանք գնել մեր 1-սենյականոց բնակա-րանը:

Մեր տունը քաղաքի ծայրամասում էր, ամուսնուս ծնող ներից հեռու էինք պարում, միմ յանց հազվա դեպ էինք տեսնում, երևի միայն տոներին, այնպես որ տալիս հետ մտերմանալու հնարավորություն չէր եղել:Փոքր բնակարանը մեզ համար ժամանակավոր էր, միայն թե վարձ չվճարեինք: Մենք շարունակեցինք գիշեր-ցերեկ աշխատելը, հիփոթեքով 3 սենյականոց տուն գնեցինք:

Այժմ մեր փոքր տու-նը վարձով ենք տալիս, իսկ հիփոթեքը փորձում ենք վաղաժամ մարել:Բարեբախտաբար, հիմա մի քիչ սկսել ենք հանգստանալ, մեքենա ենք գնել, ամռանը ծով գնացինք: Աստիճանաբար հասնում ենք այն կյանքին, որին այդքան տարիներ ձգտել ենք:

Այս ընթացքում ամուսնուս քույրն ամուսնացել է,բայց նրանք ապրում են սկեսուրիս տանը:Տալս չի աշխատում, չնայած նրան, որ դեռ երեխաներ չունի, իսկ ամուսինն էլ քիչ է վաստակում:Այնպես որ առանձին ապրելու հեռա նկարներ դեռ չկան: Դրա փոխարեն նրանք մի քանի օրում ծախսում են իրենց ամբողջ գումարը, իսկ հետո էլ սկսում ամո ւսնուս ծնողներից օգնություն խնդրել:

Մի ամիս առաջ տալս իմացավ,որ հղի է: Գնացել էինք նրանց տուն՝ շնոր հավորելու, հենց այդ օրն էլ նա ակնարկեց, որ մեր 1-սենյա-կանոցը իրենց շատ հարմար կլիներ: Ես ոչինչ չպտատաս խանեցի, բայց հա ջորդ օրը նրանից զանգ ստ ացա, և նա արդեն ուղիղ ա-սաց, որ թույլ տանք իրենց այնտեղ ապրել, չէ որ բարեկամներ ենք:Բնականաբար,բարեկամական հարաբերությունները հաշվի կառ-նեի, բայց միայն այն դեպքում, երբ տեսնեի,որ նրանք փորձում են ինչ-որ բան անել, եթե ապրեին վարձով,էլի կտայի տունը, որ կարո-ղանան գումարը խնայել:

Բայց հիմա համարում եմ, որ դա իր կողմից աներեսություն է:Տալս արթանանում է կեսօրից ոչ շուտ, աշխատելու մասին չի էլ մտա-ծում: Բացի այդ, ինչու պիտի զրկվեքն մեր եկամուտից, մենք տան վարձը խնայում ենք, որ հետագաում մեր որդուն տանք ուսման:

Ես համարում եմ, որ խնդիրը մանկությունից է գալիս: Ամուսինս շատ է պատմում, որ ծնողները միշտ պահանջել են, որ ինքը տա քրոջը խաղալիքները, կոնֆետները, միայն թե վերջինս չլացի, ահա և արդյունքը:

Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ.
GOOD LOOKING NEWS