Երբ հղիության 7-րդ ամսում գտնվող կնոջը տեղափո խեցին հիվանդանոց, նրա մոտ վազեց ողջ բուժ․անձնա-կազմը․․․Այսպիսի բան նրանք չէին տեսել ամբողջ պրակտիկայի ընթացքում
2015-ի ապրիլին շտապօգնության մեքենան ուկրաինական փոքր քաղաքներից մեկի հիվանդանոց հասցրեց հղի կնոջ։ Բժիշկները սկզբում դեռ չգիտեին,որ ունիկալ դեպքի հետ գործ ունեն․կինը հղիության 7-րդ ամսում էր գտ-նվում, սակայն ինչ-որ մի բան դուրս էր հրում երեխային։
Առեղծվածը շուտ բացահայտվեց․ Ելենան սպասո ւմ էր եռյակ երեխաների։ Երկու պտո ւղները վերևի հատվա-ծում էին, իսկ մեկը՝ ներքևի։ Երկու պտո ւղները բառացիորեն հրում էին իրենց քրոջը։Ի վերջո, փոքրիկ Լիկերի-ան ծնվեց հղիության յոթերորդ ամսում։ Փոքրիկ և թույլ՝ նա կշռում էր ընդամենը 950 գրամ։ Աղջնակին միանգա-մից տեղավորեցին ինկուբատորի մեջ,և բժիշկները սկսեցին սպասել մյուս երեխաների ծնվելուն։Սակայն, ի զար-մանս բոլորի, Ելենայի մոտ ցավերը դադարեցին։
Բժիշկները չգիտեին՝ ինչպես վարվել․ արհեստական ցավեր տալ թե սպասել։ Մյուս երկու աղջիկները իրենց ծն-ված քույրիկից ավելի փոքր էին քաշով։ Հնարավոր էր, որ այդ ժամկետում ծնվելու դեպքում նրանք ողջ չմնային։ Սպասելու որոշում կայացվեց։
Որպիսի երեխաների առողջությունը ռիսկի տակ չդրվի, Ելենան ստիպված եղավ մնալ անկողնում։ Նա նույնիսկ չէր կարող գրկել և խնամել իր նորա ծին դստերը։ Կինն այնքան էր վախ ենում չծնված երեխաների համար, որ գրեթե չէր շարժվում։
Այդպես անցավ 1, 2, 3 օր․․․իսկ 38 օր անց, երբ Լիկերիայի քաշը հասել էր 1,5 կիլո գրամի, բնական ճանապար-հով ծնվեցին նաև մյուս երեխաները՝ Զլատան և Ստե ֆանիան։ Եվ երջ անիկ մայրը վերջապես կարողացավ ա-մուր գրկել իր փոքրիկ հրեշտակներին։Այսօր երեք երեխաներն էլ առողջ, ակտիվ և նորմալ զարգացած են, ուրա-խացնում են մորը՝ ով կյանքի գնով պայքարեց իրենց համար։
