Երբ մայրս ուղեղի կաթված ստացավ, հարազատ քույրս հրաժարվեց նույնիսկ բուժքրոջ ծառայությունների համար վճարել, բայց․․․Որոշ ժամանակ անց պարզեցի, որ մայրս իր տունը հենց քրոջս է նվիրել
յն բանից հետո, երբ մայրս կաթված ստացավ, և ձախ կողմը պարալիզացվեց, ես և կինս որոշեցինք նրան տանել մեր տուն, քանի որ քույրս հրաժարվեց` ասելով, որ իրենք ազատ սենյակ չունեին, տունն էլ փոքր է։ Կինս ասաց, որ բուժքրոջն ավելի հարմար կլինի, եթե մայրս մեզ հետ մնա, և կարիք չի լինի օրվա մեջ մի քանի անգամ գնալ քաղաքի մյուս ծայրը:
Ես խնդրեցի քրոջս, որ բուժքրոջ ծառայությունների համար գումարով աջակցի, իսկ նա ասաց, որ գումար չունի, ունի փոքր երեխա և հիփոթեքային վակ: Արդեն 6 ամ իս է, ինչ միասին ենք ապրում և մայրս գրեթե վերա կանգնվել է, բայց ձախ կողմը, այնուամենայ-նիվ, վատ է աշխատում՝ համեմատած աջի։
Կինս անվերապահորեն նվիրված է մորս։Վերջերս մայրս, ասաց որ վերջնական տեղափոխվում է մեր տուն: Ես և կինս մտածեցինք, որ նա մեզ չի խան գարի և նույնիսկ կօգնի երեխաների հարցում։ Ճիշտ է, նրանք այն քան էլ փոքր չեն, բայց մենք վախ ենում ենք նրանց տանը միայ նակ թողնել։Ի վերջո մայրս կապրեր մեզ հետ, եթե ես չլսեի, նրա հեռախոսային խոսակցությունը քրոջս հետ։
Նա ասում էր. <<Մի՜ անհանգստացիր, Լե՜նա, իմ տունը կվաճառենք և կփակենք քո հիպոտեքը, մեկ սենյականոց բնակա-րան էլ կգնենք Սոնյի համար. չէ՞ որ նա իմ ամենամեծ թոռնիկն է>>։
Նա նորից փորձում էր օգնել քրոջս ու նրա ընտանիքին: Ես այնքան վրդովված էի,իմ կյանքում միայնակ եմ հասել ամեն ինչի. ինքնու-րույն կրթություն եմ ստացել` առանց ծնողներիս օգնության, մեքենա եմ գնել, զրոյից տուն եմ կառուցել, ֆինանսական օգնություն ոչ մեկից չեմ ստացել։
Իսկ ծնողներս Լենային ամեն ինչում աջակցում էին` վճարեցին հարսանիքի ծախսերը,օգնեցին հիփոթեքի վճարմանը:Երբ ես մի ան-գամ փորձեցի արտահայտվել, ծնողներս պատասխանեցին.
«Դու տղամարդ ես, ինքդ ամեն ինչի պետք է հասնես, իսկ Լենան, բացի մեզանից, ոչ ոք չունի»:
Միայն հայրս էր մեզ օգնում տան վերանորոգումների ժամանակ, իսկ նրա մահից հետո ես մնացի մենակ։ Այդ խոսակցությունից հե-տո ես մայրիկիս տարա Լենայի տուն. թող սիրելի դուստրը հոգ տանի իր մասին։ Ես կար ծում եմ, որ նրա համար այս ան գամ գոնե անկյուն կգտնվի:Մայրս ամբողջ կյանքում օգնեց քրոջս, իսկ ես ինքնուրույն հասա ամեն ինչի, նույնիսկ երբ հայրս ուզում էր ինձ գու-մար նվիրել` մեքենա գնելու համար, մայրս այդ գումարով Լենայի համար շքեղ հարսանիք կազմակերպեց:
Բայց երբ դժբախտություն պատահեց մայրիկի հետ, քույրս հրաժարվեց նրանից, և այդ ամենը տեսնելուց հետո էլ մայրս անգամ որո-շեց նրա դստեր համար բնակարան գնել։Մենք նույնպես երեք երեխա ունենք,և նա կարող էր իմ առաջնեկի համար ևս գումար հատ-կացնել։ Միգուցե ես սխալ վարվ եցի մորս հետ, բայց նրա` այսքան տարիների անտար բերությունն արդեն լցրել էր համբե րությանս բաժակը։ Թող այժմ քույրս պահի նրան։
