Երբ մեքենայիս պատուհանը թակեցին ու գումար խնդրեցին մտածեցի, թե մուրացկան հայր ու որդի են, բայց․․․Երբեք չեմ կարողանա մոռանալ այն զգացումը, որը ապրեցի նրանց օգնելուց հետո
Ուշ գիշեր էր: Ընկե րոջս հետ նստ ած էինք մեքենայի մեջ, Մակդոնալդսի համբո ւրգեր էինք ուտում և ֆրի: Այդ պահին մեկը թո ւյլ թակեց պատո ւհանը: Բացում եմ: Մի տղամարդ է կան գնած, ակն հայտ է, որ գյուղից է, իսկ նրա ետևում՝ մեծ տոպ րակների կողքին, մոտ 10 տարեկան մի տղա:
-Տղաներ ջան, խնդրում եմ, մի քիչ օգնեք գումարով, գոնե տղայիս հաց տամ:
Ինչպես միշտ լինում է, մեջս անվստահո ւթյուն առաջացավ: Կգնա և օղի կգնի, արդեն հոգնեցրել են այդ հարբե-ցողները: Եվ ես հարցրեցի նրան.
-Ինչ՞ի չես գնում աշխատելու, ինչպես բոլոր սովորական մարդիկ, որպիսի տղայիդ էլ կարողանաս պա-հել և ընտան իքիդ համար լավ կյանք ապահովես: Մի՞թե չես ամաչում երեխայի հետ շրջ ելով՝ մուրաց-կա-նություն անելուց:
-Ներեցեք…
Նա կախեց գլուխը և դան դաղ քայլե րով գնաց որդու մոտ, բռնեց ձեռ քից, և վերցնելով տոպրակները՝ քայլեցին առաջ:Այդ պահին մտքերս խառն վեց, դուրս եկա մեքենայից:
-Հեյ, սպասիր: Ի՞նչ է պատահել: Ի՞նչ եք անում այստեղ գիշերվա ժամը երեքին:
-Մենք չենք կարո ղանում տո ւն գնալ: Եկել էինք այս տեղ կնոջս մոտ՝ հիվան դանոց: Ամեն ինչ այնքան թանկ է: Ամ բողջ գումարս ծախ սել եմ դեղոր այքի վրա: Հիմա էլ տղա յիս հետ խրվել ենք պար տքերի մեջ, չգի տեմ էլ, ինչպ ես եմ վերադարձ նելու… Ինձ համար չեմ խնդրում, տղաներ, գոնե երեխայիս կե-րակրեմ, մի ամբողջ օր բան չի կերել: Եթե իմանայիք, թե որքան եմ ամաչում…
Դրանից հետո մենք երկուսս էլ դուրս թռանք մեքենայից և մոտե ցանք պատվերների պատուհանին:Շատ սնունդ գնեցինք և տվեցինք նրանց: Երևում էր, որ նրանք իս կապես քաղ ցած էին: Ես նրանց նաև ճանապարհածախս տվեցի:
Տղամարդը այնքան շնորհա կալ էր,նույնն էլ երևում էր տղայի աչքերո ւմ: Ես մեկ ընդմիշտ կհիշեմ այն էմոցիա-ներս, որանք արթնացան մեջս, երբ նայում էի այդ երկուսի հետևից:
Հ.Գ. Այդ պատմությունը շատ շուտ է եղել: Ես հիշեցի դրա մասին, երբ որդիս երեկ պատմեց, որ ինչ-որ տատիկից խնձոր է գնել (չնայած չի էլ սիրում):
Նա շատ էժան էր վաճառում՝ սառը տեղում նստած: Պատկերացնում ե՞ք: Նա ամբողջ օրը նստած գնորդների է սպասում, միայն թե փող չխնդրի: Ես քեզանով հպարտանում եմ, որդիս: Դու ճիշտ ես մտածում:
