Երեկ շուկա էի գնացել մեկ էլ տենամ ամուսինս կանգնած առևտուր ա անում, ասի ձեն չհանեմ, տենամ վերջը ինչ կլնի․․․Հետևից գնա ցի, բայց ընենց բան իմացա, որ հիմա հիշում եմ մարմինս փշաքաղվում ա։Երեկ առավոտ հելա, ասի գնամ շուկա ինչ պետք ա տան հա մար առնեմ բերեմ, կարողա տունս մարդ գա։ Դե ընենց չլինի, բան չլինի սեղանին դնելու ամոթով մնամ։
Մարդս գործի էր գնացել, իրան ասի հետդ մի երկու բան բեր, ինձ չորեց,թե բա ես ժամանակ չունեմ,դու ամբողջ օրը տունը պարապ ես, գնա քո առևտուրը արա։ ես էլ ձեռից փողը վերցրի, ասի ու կգնամ կանեմ։ Հիմի գնացել եմ շուկա, տենամ մարդս ընդեղ կանգնած թուզ ա առնում, ասի հլը ձեն չհանեմ, տենամ վերջը ինչ ա անելու, առավոտ հետս կռիվ էր անում, որ գործից ուշանում ա, իսկ հիմի կանգնել իրա հավեսին առևրտուր ա անում, չգիտեմ էլ ում համար։
Ըտենց սպասեցի, հետո հետևից տաքսով գնացի, տենամ մի հատ հին շենք ա մտնում։ Հելա հետևից գնացի, դե մտածում էի, որ սիրու հի ունի։Բայց պարզվում ա, որ մի հատ խեղճ կնոջ համարա իրա գրպանից առել տարել։ Ասում եմ բա էս կնոջը որտեղից ես ճանաչում, պատմեց։
Թե բա մի հատ տղա ուներ, էն էլ պատե րազմի ժամանակ տղեն էլ մ ահացավ։ Էտ տղեն իրանց մոտ ա աշխոտում, ըտեղից ա իրանց ըն տանեկան վիճակի մասին իմացե։ Մարդս ամեն շաբաթ գնում առևտուր ա անում, տանում տալիս ա էտ կնոջը, ասում ա խիղճս չի տա նում, իրա տղեն մեզ ու մեր երկիրնա պաշտպանել։
