Երեկnյան դnւռu թակեցին․ Բացեցի տեuնեմ նախկին ամnւuինu է մի մանկահաuակ աղջկա ձեռfից բռնած․-Խնդրnւմ եմ, լuիր ինձ, մի վռնդիր sանից․․․
-Ինչ ես անում այստեղ:
-Խնդրում եմ, լսիր ինձ, մի վռնդիր տանից
Այս խոսքերով ամուսնալուծությունից 5 տարի անց հանդիպեցի նախկին ամուսնուս:Որդիս արդեն ընդունվել է համալսարան, սովորում է մեկ այլ քաղաքում: Ես ապրում եմ մենակ:
Ամուսինս եւ ես վատ ենք բաժանվել:Բնակարան էինք փոխանակում, կիսում էինք ամեն ինչ, նա չէր ուզում որդուս եւ ինձ լրացուցիչ բան թողնել, մտածեցով, որ բավականաչափ վաստակում եմ:Ես նայում էի նրա աչքերին, այնտեղ ուրիշ մարդ էր: Ինչպես է փոխվել…
Չկա ագրեսիա եւ զայրույթ, չկան կոպտություն եւ պահանջներ: Կա միայն որոշ անսահման հոգնած մարդ, ով օգնություն է խնդրում: Ես նրանց թողեցի տուն: Աղջկան տարա խոհանոց, թեյ լցրեցի եւ կոնֆետներ տվեցի:Ես գնացի սենյակ, լսելու նախկինիս պատմութ յունը, թե ինչ է տեղի ունեցել:
-Իմ աղջիկը եւ ես մենակ մնացինք,- այսպես նախկինս սկսեց իր պատմությունը:
Արդյունքում, պարզվեց, որ.
1․ Նա ամուսնացել է:
2․ Նոր կնոջից ունեցել է դուստր:
3․ Կինը թմրամոլ էր:
4․ Նա վաճառել է ամեն ինչ, որ կարող էր:
5․ Կինն անհայտ կորել է:
Նախկին ամուսինս փորձել է աղջկան ինքնուրույն մեծացնել, բայց չէր կարողացել: Նրա մայրը մահացել էր մեր ամուսնալուծությունից առաջ, օգնություն չկա ոչ մի տեղից, ուստի եկել է ինձ մոտ: Ամուսնալուծության ընթացքում եւ դրանից հետո տեղի ունեցած ամեն ինչի պատճառով ես ուզում էի նրան վզին տալով վռնդել:
Բայց նրա դստեր աչքերը ինձ հանգիստ չէին տալիս: Եթե մայրը թմրամոլ է եւ գնացել է, ապա հավանական է, որ նա այլեւս կենդանի չէ: Աղջկա պատճառով ես որոշեցի օգնել, բայց միայն որոշ ժամանակով: Եվ երեք կանոն նրա առաջ դրեցի՝
1․ Նա այստեղ ոչ ոք է:
2․ Ցանկացած պահի կարող եմ հրաժարվել:
3․ Նա պիտի հաշտվի որդուս հետ:
Նա ընդունեց բոլոր պայմանները:
Առաջին շաբաթվա ընթացքում վերանորոգեց ամեն ինչ, որ կարող էր գտնել տանը:Գնում էր խանութ, օգնում տան գործերում, զբոսն ում դստեր հետ: Ես երբեք այդպիսին չեմ տեսել նրան:
Կարծես ինձ համար անծ անոթ մարդ էր, որը խելագարի պես սիրում էր դստերը: Աղջիկը մոտ 3 տարեկան էր, անմիջապես կապվեց ինձ, շատ նման էր հորը:
Ես երազում էի աղջկա մասին, բայց առողջական խնդրի պատճառով ստիպված էի մոռանալ երազանքի մասին:Վեց ամիս անց նախկի նի հետ գերազանց ընկերակցությունը փոխա րինվեց ընտանեկան հարա բերությամբ:
Նա վերադարձրեց որդու հարգանքը, իմը նույնպես, եւ այո, ուրախ եմ նրա հետ:
Նա դարձել էր ինքն իր լավագույն տարբերակը դարձավ: Նրա դուստրը դարձավ մերը: Ես չէի կարող նման երջանկություն պատկերաց նել, հիմա ամեն ինչ հրաշալի է: Ամեն անգամ, երբ հիշում եմ, որ ուզում էի նրան վռնդել, հասկանում եմ, թե որքան շատ բան կկորցնեի
