Երիտասարդ աղջիկը մահացավ ու նրան հուղարկավորեցին մոր լացի ներքո․ Հաջորդ օրը կեսօրին դուռը թակեցին․ Մայրը, բացելով այն, ուշագնաց եղավ․․․Աղջիկը զբաղված էր կարուձևով և սովորության համաձայն՝ մի կոճակը պահել էր բերանում: Միևնույն ժաման ակ քթի տակ եր-գում էր և նույնիսկ պատասխանում էր մոր հարցերին: Հանկարծ խորը շունչ քաշելով՝ նա սկսեց խեղդվել:
Հարզատները չէին կարողանում հասկանալ, թե ինչ է եղել: Սիրտը կանգ առավ, նա դադարեց շնչել: Տեսնելով կարուձևի գործիքները՝ նրանք ամեն ինչ հասկացան:Կոճակը հայտնվել էր շնչուղիներում և դարձել էր թթվածնի պակասի պատճառ:Աղջիկը վարկենապես սկս եց կապտել, իսկ մոտա-կա հիվանդ անոցը շատ հեռու էր գտնվում:
Երբ աղջկան հասց րեցին այնտեղ, բժիշկը միանգամից արձանագրեց մահվան պատ-ճառը՝ մահ, որ վրա է հասել խեղդվելուց: Ընտանի քում սուգ էր:Աղջկան հագցրեցին, մատին թողեցին նրա սիրելի ոսկե մատանին: Իսկ թաղումից հետո հավաքվել էին հարազատներով՝ աղջկա մահը սգալու համար:
Բայց շուտով թակեցին դուռը…
Հենց իր հոգեհանգստին եկել էր իբր մահացած աղջիկը՝ բոլոր հյուրերին և ծնողներին վախեցնելով: Նա ամբողջովին կեղտոտ էր և հա զիվ էր իրեն պահում ոտքերի վրա: Նրան կերակրեցին, զգետ սափոխեցին և տարան քնելու: Առավոտ յան աղջիկը պատմեց մի անհա վանական պատմո ւթյուն: Կոճակը, որ ինքը կուլ էր տվել, ամբողջովին չէր փակել թթ վածնի հոսքը, կոճակի անցքերից բավարար թթվա ծին էր գալիս, որպիսի ուղեղը ողջ մնա, բայց սրտի զարկերը շատ թույլ և դանդաղ էին:
Նա ամեն ինչ լսում էր, բայց ոչինչ չէր կարողանում անել:
Նա կմահանար, եթե չլինեին կողոպտիչները, ովքեր նկա տել էին աղջկա ոսկե մատանին: Գիշերը նրանք փո րել էին գերեզմանը, հանել մատանին, ցանկացել էին վերցնել նաև զգետսը: Այն հանելու ընթացքում կտրուկ շուռ էին տվել աղջկան, ինչի արդյունքում կոճակը դուրս էր թռել, իսկ աղջիկը կարողացել էր շունչ քաշել: Երկու կողոպտիչները վախից մահացել էին տեղում, իսկ մյուս եր կուսին ավելի ուշ ձերբակալել էին…