Զոքանչս իմ հանդեպ շատ ուշադիր էր, բայց որ կարա ինձ նման բան առաջարկի երբեք մտքովս չի անցել․․․Զոքանչիս երկրորդ ամուս ինը կյանքից հեռացել ա շատ վաղուց, իմ ու իրա հարաբերություններն էլ միշտ շատ ջերմ ա էղել, լրիվ ջան -ջիգյար վիճակներ ա: Կնիկս էլ էտ ամեն ինչից մենակ շատ լավ ա զգում իրան, որ մեր հարաբերությունները լավ են:
Զոքանչս ամեն օր զանգում ա, տենա ոնց եմ, ոնց չեմ, ասում էր քեզ տղուս նման եմ սիրում, բայց էն օրը նենց առաջարկ արեց, որ շշմել էի, թե ոնց կարար տենց առաջարկ աներ ու անցներ իրա աղջկա վրայով:Ասում ա՝ մեկ ա էտ մի աղջիկն ունեմ, արի տունս քո անունով անենք, քեզ մնա իմ մահից հետո: Հա ես ուրախ եմ իհարկե, որ ուզում ա իմ անունով անի, պռոբլեմ չկա, բայց դե խի աղջկա անունով չի անում, իրա վրայով տենց անցնում ա:
Աղջիկն էլ որ իմացավ, նեղվել էր, ասում էր հա էլի էրկուսինս ա լինելու էտ տունը, բայց ես եմ իրա աղջիկը, ինչի՞ ա ուզում քո անուն ով անի:Մի խոսքով մի հատ խառը ու անհասկանալի իրավիճակ ա ստացվել: Հիմա կինս մորից նեղացած ա ու չ ուզում շփվի առաջին հեր թին, որ առանց իրա հետ խորհրդակցելու ինձ նման բան ա ասել, երկրորդ հերթին՝ որ իրա անունով անելու փոխարեն, իմ անունով ա ուզում անի։
Հիմա մեր ու աղջիկ իրար հետ չեն խոսում, չգիտեմ ոնց բարիշացնեմ․․․Մի խորհուրդ տվեք
