Էն,որ Տերյան֊Թումանյան խաչմերուկում կանգնած,սպասում ես,որ քո կանաչը բացի,որ փողոցն անցնես ու ակամայից լսում ես կողքդ կանգնած մի հայի ու, հավանաբար իր վաղեմի ծանոթ, պարսիկի խոսակցությունը,երբ հայը հարցնում ա.
» Դու ո՞նց ես ախպերս,քո մոտ ի՞նչ կա»,ու պարսիկը,սրտանց նեղված ու մտահոգված դեմքի արտահայտությունով,բորբոքված տոնայնությունով ու համարյա շատ լավ «էրևանյան հայերենով» պատասխանում ա.
«Ոնց պտի ըլնեմ,ախպերս…Էս քաղաքն էս ի՞նչ ա դառել,էս ի՞նչա կատարվում,ինչքան հնդիկ ու «եսիմինչ» կա լցվել են Էրևան»..
այ էդ ժամանակ հասկանում ես,որ 2050֊ին չէ,բաց 2030֊ին 5 միլիոն չէ,բայց մի 6֊7 հաստատ մեջն ա…)))