Ընկերուհիներիս ծնողները միշտ ֆինանսապես օգնում են նրանց, իսկ երբ ես օգնություն խնդրեցի ծնողներիցս, ինձ մատնանշեցին բանկի ու լոմբարդի տեղը․․․Ընկերուհ իներիցս շատերին նույնիսկ ամո ւսնությունից և երե խայի ծնվելուց հետո օգ նում են նրանց ծնողները: Նրանք մանկասայլակ են գնում, սառնարան կամ էլ գեղեցիկ ջահ հյուրասենյակի համար:
Երբ ես ասում եմ, որ իմ ծնողները մեզ ֆինանսական օգնություն ցույց չեն տալիս, և մենք ապրում ենք բացառապես մեր հաշվին, նը-րանք շատ են զարմանում:Ի դեպ, սա բացարձակ հպար տության պատճառ չէ: Իբր մենք շատ ուժեղ ենք ու անկախ: Ընդհակառակը, սարսափելի է, երբ աջակցություն չկա:
Ոչ, ես նկատի չունեմ ամսական դրա մական օգնություն, այլ երբ իրավ իճակը վատ է և անհույս հարազատներին դիմելու փոխարեն, ստիպված մնում ես բանկի կամ գրավատան հույսին, քանի որ դա ավելի հեշտ է: Փառք Աստծո, մենք նման իրավիճակներ չենք ունե-ցել, որ ամբողջովին զրոյացված լինենք:
Միշտ ինչ-որ կերպ կարողացել ենք գոյատևել:20 տարե կանից ի վեր ես ինքնո ւրույն ամբող ջովին ապահովում եմ ինքս ինձ: Եղել է ժամանակ, երբ ես ստիպված էի ամեն օր ուտել միևնույն շիլան և խմել թեյ առանց շաքարավազի: Պարզապես այն պատճառով, որ մեկ այլ կերակուրի համար գումար չկար: Այդ ժամանակից ի վեր ես անընդհատ խնայում և վախենում եմ գումար ծախսելուց, քանի որ վախենում եմ, որ կմնամ առանց կացարանի:
Մի անգամ գումար խնդրեցի իմ ծնող ներից, իսկ նրանք մերժեցին՝ աս ելով, որ ես հասուն մարդ եմ և ինքս պետք է լուծեմ իմ բոլոր խնդիրները: Ուստի ես որոշել եմ, որ այլևս երբեք ոչ մեկից որևէ բան չխն դրելու:Ինչու եմ գրում այս գրա ռումը: Ես վերջերս խոսում էի մի կնոջ հետ, ով շատ զարմացավ, երբ իմա ցավ, որ մեզ ոչ ոք չի օգնում: Եվ ես մտա ծեցի, և իսկապես, ինչն է իրականում ճիշտ:
Հնարավորության դեպքում ֆինանսապես աջակցեք Ձեր երեխային, նրա կյանքն ավելի դյուրին դարձնելու համար: Կամ էլ թույլ տը-վեք, որ նա ապրի իր կյանքով, թող գոյատևի այնպես, ինչպես կարող է:
