Ընկերուհիս շատ դժբախտ կին էր; Մի քանի տարի առաջ ամուսնացել էր ունեցել երեխա, երբ ամուսինը իմացավ, որ իր սեփական նորածին երեխան հիվանդ է, թողեց և կնոջը և երեխային հեռանալով երկրից։ Նա սկսեց աշխատել երկու հերթով, որպեսզի պահի և երեխային և մայրիկին։
Մի երջանիկ օր նա ծանոթացավ մի արաբի հետ և սիրահարվեց նրան։ Նրանք շատ երջանիկ էին զգում։ Բայց կնոջը սկսեցին քննադատել, ասելով որ նա անամոթ է, որ իր երկրի տղամարդկանց թողած արաբի հետ է ուզում իր կյանքը կապել։
Բայց չէին տեսնում, որ այդ նույն հայ տղամարդիկ երբ անձրև էր կամ էլ սոված այդ կնոջը ոչ մեկը ձեռք չմեկնեց և իր օգնությունը չառաջարկեց։ Արաբը կնոջը տարավ իր հետ Դուբայ, վճարեց երեխայի բուժման բոլոր ծախսերը։ Ընկերուհիս հիմա ունի սիրող ամուսին և բուժված երեխա։
Միթե կինը իրավունք չունի երջանիկ լինելու, միթե այս պարագայում արժեք և կարևորություն ունեն ուրիշների քննադատությունները։
Նյութը հրապարակվեց mediaarmm.ru կայքի կողմից
