Թոռանս համար սիրուն շորեր էի առել, հագցրել տարել մանկապարտեզ․ Մեկ էլ գնացի տենամ շորը փոխել են, շներին կապին ինձ բաց թողին․․․
Մենք նրա համար ոչինչ չենք խնայում: Էն օրը տարա մանկապարտեզ: Օրվա վերջում գնացի տուն բերելու, տեսնեմ ուրիշ շորա հա գին, կեղտոտ, լաքայոտ, մաշված: Դաստիրակին կանչեցի ու հարցրի, թե էս ինչ հաշիվա, ինչի ա թոռս քրջերի մեջ:
-Մեր դաստիրակներից մեկի էրեխեն լացում էր, ձեր թոռան շորից էր ուզում, ես էլ փոխեցի իրանց շորերը: Կհագնի, հավեսը կհանի կտա:
-Այսինքն, ինչ ա՞ նշանակում, փոխել եմ, ինչ իրավունքով եք իմ թոռան շորը տվել ուրիշի:
-Էղածը շոր չի՞, ինչի՞ եք էդ մանրուքի համար մեծ աղմուկ բարձրացնում:
-Էդ շորը քո սաղ ամսվա աշխատավարձի գինն ունի, պահանջում եմ, որ հենց հիմա վերադարձնեն թոռանս շորը: Էդ բոմժերին նայի հլը, ուզում են ուրիշի հաշվին իրանց լավ զգան:
