Թույլ մի տվեք ընկերոջ հետ քաղաք գնա,վթարի են ենթարկվելու․․․Ծեր տատի խոսքերը փրկեցին թոռ-նուհու կյանքը
Մի ընտանիք իր տուն էր բերել մի տատիկի: Գրեթե օտ ար: Շատ հեռու բարե կամուհի էր: Բավական չէ, որ գրե-թե օտար էր, նաև կույր էր, և, ներեցեք խոսքիս համար, տկարամիտ:Չեմ ուզում նեղացնել, բայց դե…լրիվ խելքը պակասել է:Մար դիկ բարի էին, դրա համ ար էլ բերել էին իրենց տուն,հասարակ գյուղա ցիներ էին, այն տեղ հա-ճախ կարելի է նման բան նկատել, քաղաք ոչ մեկ էլ չէր տանի օտար տատիկի, որի մասին պետք է նաև հոգ տա-նել, գյուղում մարդիկ ավելի բարի են:
Միայն թե աղքատ էին, ունեին երեք երեխա,իսկ մի որդու կողմից էլ՝ 2 թոռնիկ:Մեծ ընտանիք: Եվ այնքան պարզ, մի քիչ կոպիտ, ոչ այդքան կրթված, բայց շատ խղճով: Նրանք կնո ջը չտա րան ծերանոց, այլ տուն բերեցին: Տա-տիկը չէր կարողանում ինքն իրեն սպասարկել: Բերելով տուն՝ նրան մաքուր շորեր հագցրեցին, կերակրեցին և անկողնու վրա նստեցրեցին:
Այդ օրվանից սկս եցին ապրել, տատիկի հոգ սերն էլ լիովին իրենց վրա վեր ցրեցին:Նաև սկս եցին լսել նրա ամե-նօրյա զառանցանքը: Մի անգամ էլ այդ տատիկը, Ֆլորիդա Միրզոևնան, իր ծեր ձայնով կրկին զառանցեց. «խոր-դանոց գող է մտել»: Գնացին խորդանոց՝ այնտեղ հարբած հարևանը արժեքավոր իրեր է գողանում:
Մի ժամանակ անց տատիկը նորից ասում է. «Թող Ռինատը չգնա քաղաք: Ավտովթարի մեջ կընկնի»: Դյուրահա-վատ ընտանիքն էլ լսեց իր աննորմալ տատիկին և Ռին ատին չթողեցին ընկե րոջ հետ քաղաք գնալ: Ընկերը ավ-թովթարի մեջ էր հայտնվել և առողջական մեծ վնասներ էր ստացել:Իսկ եթե Ռինատը կողքին նստած լիներ՝ տե-ղում կմահանար:
Դրանից հետո սկսեց զառանցել, որ իր համար վիճակախաղի տոմս գնեն: Ամեն օր նույն բանն էր խնդրում: Ըն-տանիքի հայրը գնաց մեծ գյուղ և գնեց: Եվ ի՞նչ եք կարծում:
Նրանք մեծ գումար շահեցին: Շատ մեծ գումար: Երեք հարյուր կամ չորս հարյուր հազար:Ահա այդպես: Տատիկի համար նոր խալաթ գնեցին, քաղցրավենիք և շատ այլ լավ բաներ: Նաև գեղեցիկ ծածկոց, հետո ինչ, որ աչքերով չի տեսնում: Նա այլ կերպ է տեսնում ամեն ինչ:
Թող ամեն ինչ գեղեցիկ լինի: Եվ բոլորը նրան սիրում են: Չնայած որ նա միշտ զառանցում է և մոռանում է ամեն ինչ: Չի կարողանում ինքնուրույն ուտել և հոգալ մնացած կարիքները: Բայց նա շատ է ժպտում: Նստած է գեղե-ցիկ ծածկոցի վրա, հագին մաքուր խալաթ և գեղեցիկ գլխակապով, կարծես տիկնիկ լինի…
Անընդհատ համրիչը ձեռքին է և բարի ինչ-որ բան է խոսում բարակ ձայնով: Եվ տանում-բերում է գլուխը…
