Ինձանից երկու անգամ մեծ տղամարդու հետ կյանքս կապելիս մտքովս անգամ չէր անցնում, որ այսպիսի խնդրի առաջ կկանգնեմ․․․
29 տարեկան եմ,19 տարեկանում ամուս նացա առաջին անգամ 21-ում ունեցա որդուս:Ամուսինս հաճախ խմում էր, հետո սկսեց ինձ վրա գրեթե ամեն օր ձեռք բարձրացնել: Սկես ուրս էլ ինձ էր մեղա դրում, նախատում, որ իր որդուն չեմ երջան կացրել:Մի խոսքով, ապրեցինք միասին 4 տարի և ես ամուսնալուծվելու որոշում կայացրեցի:
Արդեն 5 տարի միայնակ մայր եմ, իսկ նախկին ամո ւսնուս ընտ անիքի հետ բացարձակապես կապ չկա, հայրը երեխայի հետ չի շփվում:Ծնողներիցս առանձին եմ ապրում, քիչ չեմ վաստ ակում: Ամուսնուլուծությունից հետո ոչ մեկի հետ չեմ հանդիպել, բայց հիմա արդեն կես տարի է, ինչ սիրահյին հարաբերու թյունների մեջ եմ 60 տա-րեկան տղամարդու հետ:
Պարզապես կա մի խնդիր. նա ամուսնացած է:Ժամանակին, երբ ես ծանր ֆինա նսական վիճակում էի, նրանից օգնո ւթյուն էի խնդրել: Գո ւմարը վերադ արձրեցի, բայց հետո նա սկսեց իմ հանդեպ ուշադրո ւթյան նշան ներ ցուցաբերել, ես էլ փոխադարձ պատասխանեցի:
Նա օգնում է ինձ, հետաքրքրվում է երեխայիս կյանքով: Պատմում է իր խնդիրների մասին, խորհուրդ հարցնում, բայց կնոջ մասին ընդհան րապես չի խոսում: Բայց ես նրան ճանա չում եմ, քանի որ ընկերուհուս հարևաններն են:Եվ ահա գրեթե 30 տարեկան լինելով՝ ես սկսեցի հասկանալ, թե ինչ է իրական սերը, հարգանքը, հոգտարութ-յունը: Երբ ինչ-որ բան է լինում, սիրելիիս առաջին խոսքն է.
-Մի մտածիր, մի բան կմտածենք:
Եվ մտածում է, անում է, օգնում է:Մի օր չդիմացա և հարցրեցի,արդյոք նա սիրում է իր կնոջը,ինչին նա պատաս-խանեց.
-Եթե սիրես, կդավա ճանե՞ս:
Այլևս չեմ խոսում այդ թեմայի շուրջ, բայց ուզում եմ միշտ լինել նրա կողքին, ուզում եմ, որ միասին ապրեք, երե-խաս էլ հայր ունենա, բայց թե ինչ կլինի, հայտնի չէ…
