Ի սկզբանե չէի հասկանում, թե ինչու կինս չի հարմարվում մորս հետ, բայց․․․Մի քանի օր նրանց հետևելուց հետո հասկացա, որ մայ րս․․․Հարսանիքից հետո ես ու կինս որոշեցինք, որ չենք ուզում վարձով ապրել, բայց գումար չունեինք, որ տուն գնեինք, ուստի որոշվեց,
որ առայժմ ապրելու ենք ծնողներիս հետ։ Երկու սենյականոց բնակարան էր, մի սենյակում մայրս ու հայրս էին, մյուսում՝ ես ու կինս։
Մոտ մեկ ամիս ապրեցինք առանց խնդիրների, հետո սկսեցի նկատել, որ կինս այն չէ:Սկզբում մտածեցի, որ տրամադրություն չունի, բայց հետո նկատեցի, որ դա շարունա կական բնույթ է կրում: Երբ կինս ինձ խնդրեց տեղափոխվել, սկզբում ես նույնիսկ չհասկացա, թե ինչի մասին է նա խոսում։ Ես տե սա, որ նա ինչ-որ բան չի ասում և պնդեցի, որմինչև նա ինձ ճշմարտությունը չասի, մենք ոչ մի տեղ չենք շարժվի։
Արդյունքում պարզվեց՝ մայրս, ում ես նորմալ, ադեկվատ կին էի համարում, սկսել է կնոջս «դաստիարակել»։Ես տանը չեմ լինում, ուստի չեմ տեսել, բայց մայրս միշտ խոսացել է կնոջս վրա ։Չնայած կինս՝ որպես տնային տնտեսուհի, վա տը չի։ Մենք միասին ապրել ենք մին չև հարսանիքը, այնպես որ ես գիտեմ, թե ինչի մասին եմ խոսում: Բայց մայրս, ըստ երևույթին, այլ կարծիք ուներ այս հարցում։
Անկեղծ ասած՝ կնոջս լիովին չէի հավատում, կար ծում էի, որ նա չա փազանցնում է։ Դե, միգուցե մայրս ինչ-որ խորհուրդ է տվել, բայց կինս ճիշտ չի հասկացել։Բայց, իհարկե, ես դա չասացի։ Կնոջս խնդրեցի, որ մի շաբաթ էլ դիման, ես նախագիծս կվերջացնեմ, կկարողա նամ իրավիճակը կարգավորել։Կինս կծեց շրթունքը, բայց համաձայնեց դիմանալ։Ակնհայտ էր, որ դա հեշտ չէր։ Մեկ շաբաթ անց ես հնարավորություն ունեցա համոզվելու, որ կինս չի չա փազանցրել։
Մայրիկն իսկապես շատ յուրահատուկ սկեսուր էր դարձել: Ես նկատեցի, որ տանը միայն կինս է պատրաստում և միայն նա է մաքրում։ Ինձ համար սա լրիվ անակնկալ էր։ Մայրս այնպես էր անում, որ ոչ ես, ոչ հայրս չնկատենք դա: Ես երեք օր հետևեցի և հասկացա դա։ Այս ընթացքում ես լիովին համոզված էի, որ կինս ոչինչ չի հորինել։ Ես որոշեցի, որ մենք անպայման պետք է հեռանանք: մայրս լավ մայր է, բայցշատ վատ սկեսուր, իսկ ես չեմ հանդ ուրժի, որ կինս ն եղվի: