Ծնողներս ինձ պահել մեծացրել են, ոչինչ չեն խնայել ինձ համար, բայց հիմա երբ նրան իմ խնամքի կարիքն ունեն, ամուսինս թույլ չի տալիս նրանց խնամել․․․Մի խորհուրդ տվեք։Միքայելը և Աննան ապր ում էին շատ երջ անիկ ամուս նական կյան քով: Երկու երեխա-ներ, գեղեցիկ կին: Մի խոսքով բողոքելն ուղղա-կի մեղք կլիներ։ Ընտանիքում միայն Միքայելն էր աշխատում, կինը երկրորդ երեխայի հետ ֆիզարձակուրդում էր: Բայց չգիտես ին-չու, կնոջ ծնողները վերջերս հաճախակի են երիտասարդ ընտանիքից գումար խնդրում:
Մեկ գումարը չի բավարարում ամառանոցի վառարան գնելու համար, ապա մեքենան վերանորոգելու համար: Նախ նշենք, որ խոսքը գնում էր խոշոր գումարների մասին: Միքայելը անհարմար էր զգում մերժել աներոջն ու զոքանչին, քանի որ սկզբում նրանք նույնպես իրենց օգնել են գումարով։ Բայց ինչ-որ կերպ գումարը չէին վերադ արձրել ընտանիքին, և նույնիսկ պահանջները սկսեցին աճել:
Մինչև կենսաթոշակային տարիքի այդ մար դիկ սկսեցին մտածել նոր տուն գնե լու մասին:Միքա յելը նրանց ակնարկել է, որ պարտքը վերադար ձնեն, բայց նրանք միայն ծիծա ղում են և ձևացնում, որ կա տակ են հա մարում այդ արտահ այտությունը: Սա չնայած այն բանին, որ երկուսն էլ աշխատում և լավ պաշտոն են զբա ղեցնում:Մի անգամ Միք այելը այլևս չկարողացավ իրեն զսպել և ասաց, որ այլևս գումար չի տա, քանի դեռ չեն մարել նախկին պարտքերը:Ի՞նչ սկսվեց այստեղ:
-Տեսնում ես աղջիկս, թե ինչպ իսի մարդու հետ ես ամուսնացել: Նա չի կարողանում մեզ օգնել: Ահա այսպես երեխա ես մեծացնում, հետևում նրան, իսկ վերջում էլ չի ցանկա նում օգնել ծերո ւթյան մեջ գտնվող ծն ողներին: Ինչո՞ւ չես ազ դում նրա վրա: Հաջորդ օրը զանգահարեց Աննայի հայրը, չցանկանալով խոսել իր փեսայի հետ, կոպիտ խնդրեց, որ փոխանցի աղջկան: Հինգ րոպե անց Աննան լացակումաց հարձակվեց ամուսնու վրա։
֊ Այդ դու ես մեղավոր ամեն ինչում, անտանելի ես, ուղղակի խղճում եմ քեզ։
֊ Բայց ի՞նչ է պատահել։
֊ Տեղի ունեցածի պատճառով մայրս լավ չի զգացել և նրան տարել են հիվանդանոց։
Միքա յելը կապտեց, նա եր բեք չի ցան կացել մեղ ավոր լինել ինչ֊որ մեկի հիվա նդության մեջ։ Աննան գնաց մորն այցելության, իսկ հայրն ասաց, որ գլխավոր բժիշկը գումար է պահանջել վիրահատության համար, իսկ Միքայելն իրեն մեղավոր զգալով տվեց անհրա-ժեշտ գումարը։ Մի քանի օր անց Անն այի մայրը սկսեց ոտ քի կանգնել։ Միքայելը որոշեց անձամբ խոսել գլխավոր բժշկի հետ։
Բժիշկը շատ սառն ընդունեց Միքայելին։ Նա չդիմանալով ասաց.
֊ Լսեք, մենք Ձեզ այդքան մեծ գումար ենք վճարել, որ այժմ այսքան անհարգալի՞ց խոսեք։
֊ Ի՞նչ գումարի մասին է խոսքը, ես ոչինչ չեմ ստացել, դուրս իմ սենյակից։
Այո Աննայի հայրը նրանց խաբելով ևս մեկ անգամ գումար կորզեց նրանցից։ Երբ տիկնոջը դուրս գրեցին, նրանց մեջ տեղի ունեցավ խոսակցություն։Միքայելն ասաց, որ ոչ ոք թող չնեղանա, որ բոլորին հավ ասար է սիրում և հարգում։
֊ Բայց ես ուզում եմ ասել, որ մենք էլ ունենք ծախսեր և մեզ էլ գումարը չի բավականացնում, այդ պատճառով մենք այլևս չենք կարող Ձեզ օգնել գումարի հարցով, միայն թե մի նեղ ացեք մեզա նից։ Նրանք նո ւյնիսկ չնեղ ացան, քանի որ ինչքան իրենց պետք էր արդեն ստացել էին, այն էլ անվերադարձ։