Կինս իրեն տարօրինակ էր պահում․ Պատճառը իմանալու համար, որոշեցի նրա սանրի մեջ գաղտնի ձայնագրիչ տեղադրել․․․Ձայնա-գրությունը լսելուց հետո շոկի ենթարկվեցի։Երեկ առավոտյան շտապում էի և իմ սանրը չգտնելով՝ վերցրեցի կնոջինս: Պատահաբար այն ընկավ ձեռքիցս, և լոգարանի հատակի սալիկին հարվածելուց հետո՝սանրի ներքևի հատվածը բացվեց:Վերցնում եմ սանրը գետ-նից և մեջը ինչ-որ թաշկինակ եմ տեսնում:
Աշխատանքից ուշանալու մասին մտքերը դուրս թռան գլխիցս. հետաքրքասիրությունս այդ պահին ամեն ինչից վեր էր: ֆլեշ կրիչ: Ես այն մինչ այդ երբեք չէի տեսել: Կար ծես ինչ-որ ֆիլմից հատված լիներ: Բնակա նաբար չէի կարող առանց ուշադրության թողնել ֆլեշ կրիչը, դրա համար էլ շտապեցի համակարգչի մոտ: Բարեբախտաբար, կինս ու որդիս արդեն տանը չէին:
Կրիչն ուներ մեծ հիշողություն, բայց այն գրեթե լցված էր ֆայլերով: Մեջը կային բազմաթիվ համարակալած թղթապանակներ՝ սկսած 2005 թվականից և մինչև 2019:Բացում եմ թղթապանակներից մեկը,այնտեղ գրված են ամիսների անվանումները,2013-հունիս,2013-հուլիս…Յուրաքանչյուրի մեջ կային մի քան ֆայլեր: Բացեցի դրանցից մեկը, իսկ մեջը տեքստ էր և լուսանկար:
-Այսօր հանդիպեցի հայրիկիս: Շատ եմ նրան կարոտում: Ցավում եմ, որ մենք միասին չենք ապրում…
Մի քանի ֆայլ բացելուց հետո հաս կացա, որ դա կնոջս անձն ական օրա գիրն է: Ես երբեք չեմ իմա ցել դրա մասին: Իսկ հիմա նրա մանրամասն պատմո ւթյունն իմ ձեռ քերում է: Ուզում էի գտնել այն ամենը, ինչ նա գրել է իմ մասին, բայց ինչ-որ բան ինձ հետ պա-հեց…Դա կամ խիղճս էր, կամ սերը…Ես կտրուկ հանեցի ֆլեշ կրիչը և դրեցի սանրի մեջ:
Հիմա չգիտեմ, թե ինչ անեմ: Հասկանում եմ, որ չի կա րելի կարդալ, այդ կերպ ես կներխուժեմ ուրիշ մար դու հոգու մեջ, եթե կինս ի-մանա, հաստատ կնեղանա, բայց հետաքրքրասիրությունս ինձ հանգիստ չի տալիս:Հոգեբանորեն սա շատ դժվար է: Անկեղծ, չգիտեմ որն է ճիշտ: