Կնոջիցս բաժանվելուց հետո 15 տարի աղջկաս չեմ տեսել, բայց․․․Վերջերս մի այնպիսի նամակ ստացա, որ արդեն մի քանի օր է տեղս չեմ գտնում։ Մոտ 30 տարի առաջ ես ու կինս բաժանվեցինք։ Ամուսնալուծությունից հետո ես ալիմենտ չեմ վճարել, քանի որ կինս ու աղջիկս տեղափոխվել են այլ քաղաք։
Սկզբում զանգահարում էի կնոջս, որ խոսեմ աղջկաս հետ, բայց հետո դա էլ վերաց ավ։ Ես լրիվ մենակ էի։ Դրանից մի հետո քանի տա րի չէի ամուսնացել։ Չէի ուզում, ճիշտն ասած։ Կցանկանայի վերականգնել հարաբերություններս աղջկաս հետ.Այդպես ես մենակ ապր եցի ավելի քան 15 տարի։ Կյանքս միապաղաղ էր,ձանձրալի։Բայց դա մինչև այն պահը, երբ ես սոցիալական ցանցերում նամակ ստացա իմ աղջկանից, որտեղ ասվում էր.
-Ես ատում եմ քեզ: Ինչպես կարող ես այդքան թքած ունենալ մեր վրա: Պարզվեց, որ մի քանի տարի աղջիկս պա յքարում էր հիվանդութ յան դեմ և վերջերս նա ծանր վ իրահատություն է տարել:
Ես նույնիսկ չգիտեի այդ մասին: Դրանից հետո ես փորձեցի վերսկսել մեր շփումը, բայց նա ինձ միշտ պատասխանում էր չոր ու անտար բեր։Մեկ տարի անց ծանոթացա մի կնոջ հետ, որոշեցինք ամուսնանալ։ Իսկ հարսանիքից վեց ամիս անց ծնվեց մեր տղան։Ես որոշեցի բարի լուրը հայտնել աղջկաս, բայց նույնիսկ այստեղ մենք վի ճեցինք, նա ասաց, որ կինս ուրիշից է երեխա ունեցել։ Ես, իհարկե, չհավ ատացի:
Հետո իմացա, որ պապիկ եմ դարձել։ Ես աղջկաս ճշգրիտ հասցեն խնդրեցի, որպեսզի կարողանամ տեսնել թոռնիկիս:Ի զարմանս ինձ, նա տվեց: Մեր ամբողջ ընտանիքը հավաքվել էր նրան այցելելու, բայց նա ասաց, որ իրավունք չունենք անցնելու իր շեմը։ Գիշերը երկար տանջվում էի՝ մտածելով, թե ինչու աղջիկս այդպես արձագանքեց մեզ և հիշեցի կնոջս մասին նրա խոսքերը։Պարզապես հետաքրքր ության համար որոշեցի տղայիս հետ թեստ հանձնել։
Պարզվեց, որ դուստրս ճիշտ էր: Դրանից հետո ես ամուսնալուծության հայց ներկայացրեցի։ Քանի որ իմ տունը գրանցված էր կնոջս
անունով, ես մնացի փողոցում՝ առանց որևէ բանի։ Ես հարազատներ չունեմ: Դուստրս՝ միակ հարազատս, չի ուզում ինձ տեսնել ու
լսել։ Ինչ պետք է անեմ: Ինչպե՞ս կարող եմ ապրել, և ամենակարևորը՝ ինչո՞վ:
