Կնոջս հետ որոշեցինք խնդրել զոքանչիս ընդամենը 2 օր խնամել մեր երեխաներին․ Անկեղծ ասած, չէինք սպա-սում, որ նման պատասխան կստանանք․․․
Ընդհանրապես զոքանչների նկատմամբ վերաբերմունքը հակա սական է: Իմ աշխատանքային ընկերը մեծ հար-գանքով է վերաբերվում իր կնոջ մայրիկին և հիացմունքով է խոսում նրա մասին: Մի օր ես նրան խնդրեցի ասել զոքանչի հետ նրանց լավ հարաբերությունների գաղ տնիքը, քանի որ պատ րաստվում էի ամուսնանալ և ուզում էի լավ հարաբերություններ ունենալ ապագա կնոջս հարազատների հետ:
Նա ինձ պատմեց հետևյալը. «Երբ ես ամուսնացա մի փոքր հեռու էի մնում զոքանչիցս, պատմություններ շատ էի լսել զոքանչների «քաջագործ ությունների» մասին, և չէի ցան կանում, որ ինձ հետ էլ նման բան տեղի ունե-նար: Կնոջս մայրը մեր ամուսնանալուց հետո միայնակ մնաց և ես մտավախություն ունեի, որ նա մեր տանից դուրս չէր գա: Բայց ժամանակն անցնում էր, ու նա հորիզոնում չէր երևում:
Կինս գնում էր նրան տեսակցության, շփվում էին հեռախոսով ու այդքանը:Հետո ծնվեց մեր առաջնեկը, ես մտա-ծում էի, որ նա կհայտնվի ու կսկսի մեզ դասեր տալ: Բայց այս դեպ քում էլ սխալվեցի, նա եկավ, մանկական սայ-լակ էր գնել ու էլի շատ անհրաժեշտ պարագաներ, ու շուտով հեռացավ: Ժամա նակ առ ժամանակ գալիս էր, եթե օգնության կարիք էր զգաց վում: Երբ որդիս երեք տարեկան էր, ես որոշ եցի կնոջս հետ գնալ հանգստանալու և որոշեցի խնդրել զոքանչիս, որ նա մեր բացակայության ընթացքում խնամի մեր երեխային: Նրա պատասխանից ես ուղղակի շշմեցի:Նա ինձ ասաց.
— Ինձ համար դժվար չէ խնամել իմ թոռնի կին, բայց ասա ինձ, իմ սիրեի փեսա, դու էլ երբ հնարավորո ւթյուն կուն ենաս քո երեքամյա որդուն տանել ծո վափ, միայն այս տարի, որով հետև մեկ տարի հետո նա կդառնա 4 տարեկան, և դու կկորցնես այս ամռանը նրա հետ հանգստանալու հնարավորությունը: Պատկերացրու որքան հետաքրքիր կլինի նրա համար, երբ դու նրան լողալ կսովորեցնես: Մի զրկիր ոչ քեզ և ոչ էլ նրան այդ հաճույքից:
Եվ հավատա ինձ, մեր երեխաները մեզ հետ են շատ կարճ ժամանակ, նրանց հետ անցկացրած յուրաքանչյուր վայրկյանը անկրկնելի է: Երբ որդիդ մեծանա, նա ինքը չի ցանկանա քեզ հետ հանգստի մեկնել, որքան կարող ես վայելիր նրա ներկայությունը:Ու այդ պահին ես հիշեցի, որ իմ հայրը միշտ զբաղված էր, ու ժամանակ չուներ մեզ հետ ոչ հանգստի մեկնելու, ոչ էլ նույնիսկ շփվելու:
Հետո մի տխուր օր նա հեռացավ կյանքից ու ինձ համար պարզ դարձավ,որ ես ոչինչ չունեմ հիշելու: Եվ այդ տա-րին ես ծովափ մեկնեցի կնոջս ու որդուս հետ: Անմոռանալի օրեր էին:Ու իսկապես սիրեցի զոքանչիս և գնահա-տեցի նրան, նա իսկապես շատ իմաստուն կին էր։
