Ես ձմռանը հիպոթեկային վարկ էի վերցրել, և այդ ժամանակից ի վեր մեծ ճնշում են գործադրել ինձ վրա, որ-
պեսզի տատիկս գա ինձ մոտ: Մորաքույրն ապրում է տատիկիս մեկ սենյականոց բնակարանում, ձեռքերին
ազատություն տվող ամուսնու և երեխաների հետ։ Մայրիկս նույնպես չի ուզում նրան ընդունել:
Նա ապրում է խորթ հորս հետ, մորաքրոջ տանն էլ իրավիճակն այնքան էլ լավ չէ, նրան շատ են վիրավորում …
և նրանց դուրս հանել էլ չի կարելի, բոլորը, բացառությամբ այդ հարբեցողի, գրանցված են տան վրա, իսկ մո-
րաքույրս նույնպես սեփականատերն է: Հարբեցողին ոչ կարելի է վռնդել, և ոչ էլ նստեցնել։
Մորաքույրը սիրում է նրան ուղեղի բոլոր բջիջներով, որոնք չկան: Եվ պաշտպանում է և ոստիկանությունից, և
հարևաններից …Ես առաջարկեցի վարձել սենյակ՝ տատիկիսհամար, բայց մայրս պատասխանեց.
– Ինքդ էլ վարձիր, ես գումար չունեմ: Բայց ես նույնպես չունեմ։ Բացարձակապես: Ես ինձ շատ վատ եմ զգում,
բայց չեմ ուզում ընդունել նրան: Չգիտեմ, թե ինչպե՞ս գտնեմ ճիշտ լուծումը:
