Հարազատ որդին ձմռանը տարեց մորը ուղարկել է գյուղ՝ «մաքուր օդ շնչելու»․․․բայց իրական պատճառը բոլորիս էլ պարզ է։Եկավ
ձմեռը, դրա հետ մեկտեղ էլ տիկին Անուշի խնդիրները։ Միակ որդին՝ 43 տարեկան Արամը, մորն ուղարկել է գյուղ, որ այստեղ մնա մի
քանի ամիս։
Այստեղի տունը տիկին Անուշի հանգուցյալ ամուսինն է կառուցել՝ դեռ սովետական ժամանակաշրջանում, այնքան էլ լավ վիճակում
չէ։ Իսկ ահա հողամասը մեծ է, այն երկար տարիներ պահել է ընտանիքին։ Տիկին Անուշն ամբողջ կյանքում գումարն ափսոսացել է,
որ իր համար մի նոր հագուստ գնի, իսկ սերմերի և պարարտանյութերի համար երբեք չի խնայել ոչ մի լումա։Այնքան բարի տատիկ
է, իր անշնորք որդու մասին այսքան ժամանակ մի վատ բառ չի ասել։Դե երևի տղամարդն այնքան էլ վատը չէ, կինն է շատ չար, նա էլ
ընկնում է կնոջ ազդեցության տակ։
Արդեն երկար ժամանակ է, ինչ մայր ու որդի տեղափոխվել են քաղաք։ Մայրը հավաքած գումար ուներ, այստեղ էլ վաճառեցին ամեն
ինչ, բայց այս հին տնակից և Երևանում 2 սենյականոց գնեցին։ Ընթացքում ամուսնացավ որդին, բայց հարսը խեղճ կնոջը հանգիստ
չի տալիս։ Այս անգամ էլ տիկին Անուշը չի ուզում պատմել վեճի մասին,որդուն է պաշտպանում․․․Ուղղակի ասաց, որ այստեղ կձմեռի։
-Արամս ասաց, որ ինձ մաքուր օդ է պետք, լավ էլեկտրական տաքացուցիչ է բերել, հեռուստացույց,3-4 ամիս է,շուտ կանցնի․․․Մի ան-
հանգստացեք։
Բայց դե ինչպես չանհնագստանանք։Մեր գյուղը փոքր է, գրեթե բոլորը հեռացել են այստեղից։Ամբողջ փողոցում միայն երեք տներում
են մարդիկ ապրում։ Խեղճը այդ տան մեջ կսառի։
Հանդիպեցի մեր հարևանուհուն, ասաց, որ որոշել է տիկին Անուշին իր տուն տանել, ազատ սենյակներ կան տանը, տաք է, իսկ գար-
նանը, երբ տեսնեն անառակ որդուն, ամեն ինչ կասեն նրա երեսին, թող իմանա, որ հարազատ մոր հետ այդպես չեն վարվում։Մայրը
գրանցված է քաղաքի բնակարանում, այնտեղ ունի ապրելու իրավունք, բաց ինչ օգուտ դրանից, եթե հարսը նրան հանգիստ չի տա։
