Հարազատ տղաս գումար վաստակելու համար որոշել է ինձ դուրս հանել իմ սեփական տանից․․․
Ես չէի մտածի,որ ծերության տարիներին,իմ որդին որոշելու էր ինձ վտարել իմ սեփական բնակարանից, որը վաստակել էի ծանր աշ-խատանքով: Ես չգիտեմ, թե որտեղ և ինչ եմ բաց թողել դաստի արակության ընթացքում: Գո ւցե նրան շատ քիչ ժա մանակ եմ հատ-կացրել:Ես և ամուսինս ամբողջ օրն աշխատել ենք,որպեսզի մեր որդին ամեն ինչ ստանա:10 տարի Աստված մեզ երեխա չպարգևեց, բժիշկները քաջալերում էին, քանի որ սպասում էինք և հավատում:
Երբ ես հղիացա, այնքան էինք ուրախացել, որ բառերով փոխանցելն անհնար է: Որդիս ծնվեց առողջ: Շատ էինք երես տալիս, դպրո-ցում ամենալավն էինք հագցնում, բոլորը նախ անձում էին նրան, վճար եցինք ինստի տուտում ուսման բոլոր վճարները: Ամուսինս մահվանից առաջ անգամ հասցրեց գումար վաստակել բնակարան գնելու համար:Որդուս հարսանիքն արդեն միայնակ կազմակեր-պեցի, իմ Միշան այլևս մեզ հետ չէր, նա շուտ էր հեռացել:
Հետո տղայիս բնակարան նվիրեցի ամուսնության կապակցությամբ, որպեսզի չապրի վար ձով բնակ արաններում, և չունենա վար-կեր ու պարտքեր: Բնակարանը, թեկուզ փոքր չափի, բայց երկու սենյականոց, միանգամայն նորմալ էր երիտասարդ ընտանիքի հա-մար: Իսկ ես մնացի մեր մեկ սենյականոցում, այս տունը նույնպես Միշան և ես էինք գնել մեր քրտինքով:Դրանից առաջ մենք գրեթե 6 տարի բնակվել էին հանրակացարանում: Ամուսնուս իր ծնողներից մնացել էր գյուղի տունը:
Մենք դա չենք վաճառել, ամառանոց ենք սարքել, գնում ենք այնտեղ հանգստանալու: Ես թոշակի եմ անցել, ամառն անցկացնում եմ գյուղում` այգի, պարտեզ, բայց այնտեղ ձմռանը շատ ցուրտ է, և ինձ համար դժվար է անընդհատ զբաղվել այդպիսի մեծ տնտեսութ-յամբ:Որդիս լավ աշխատանք ուներ, հետո նրան հեռացրեցին աշխատանքից, իսկ հիմա նաչի կարողանում հարմար աշխատանք գտնել: Կամ աշխատավարձն է ցածր, կամ դուր չեն գալիս պայմանները:
Եվ ահա վերջերս թոռնիկս ծնվեց, հարսս նույնպես դուրս եկավ աշխատանքից: Ասում է, որ ցանկանում էր վաղուց փոխել այն, իսկ ֆիզարձակուրդն առիթ դարձավ: Ամեն ինչ լավ է, բայց վերջերս գումարը չի հերիքում նրանց: Ես ստանում եմ կենսաթոշակ, ինչպես նաև վաստակում եմ լրացուցիչ գումար, օգնում եմ նրանց, մթերք եմ գնում, թոռնիկիս համար մահճակալ և խաղալիքներ եմ գնել: Ես օգնում եմ հարսիս երեխայի և տան հարցերում:
Վերջերս ես հանգստյան օրերին նրանց մոտ էի եկել, թոռնիկիս հետ երկար խա ղացի, հետո երբ նա քնեց, որդիս խոհանոց կանչեց թեյ խմելու: Նստած զրուցում ենք, և ահա նա ինձ ասում է․
-Տեղափոխվիր ամառանոց, այնտեղ լավ է, բնո ւթյունը, օդը թարմ է, իսկ քո բնակ արանը մենք հանձնենք վարձով, որպես պասիվ եկա մուտ: Նստած չգիտեմ լաց լինեմ, թե ծիծաղեմ: Իմ սեփական որդին որոշել է ինձ վտարել իմ բնա կարանից, որպեսզի գումար վաստակի դրա շնորհիվ
Ես չդիմացա դրան, ասացի.
֊ Դու խիղճ չունես, եթե քո գլխում պահում ես նման մտքեր: Նա սկսեց իր արդարացումները, ասելով, որ պարզապես առաջարկում է, որ գուցե ինձ համար ավելի լավ կլինի ապրել ամառանոցում, քանի որ այնտեղ կա ամեն ինչ, փայտից վառարանը կտաքացնի տունը, ջրատաքացուցիչ կա, ձմռանը նույնիսկ տաք ջուր կլինի։
Որդուս ասացի, որ իրենից նման բան չէի սպասում: Ես և ամո ւսինս շատ բան ենք արել նրա համար, և այժմ ստա նում եմ այսպիսի երախտագիտություն, իսկ հիմա էլ ուզում է, որ բնակարանս էլ գրեմ իր անունով:Հավաքեցի իրերս, և գնացի իմ տուն: Արդեն երրորդ շաբաթ է, որ չեմ խոսում որդուս հետ: Նա զանգում է, ներողություն է խնդրում,իսկ ես չգիտեմ, թե ինչ սպասեմ նման երեխաից: Մենք մեր ժամանակներում ոչ ոքի վրա հույս չէինք դնում, ինքներս էինք հասնում ամեն ինչի:
Իսկ նրանց համար ամեն ինչի պատրաստ էի, բայց էլի բավարար չէ:
