Հարուստ տղամարդը որդուն դաս տվեց նրան ուղար կելով հեռավոր գյուղ․ Նա չգի տեր, որ իրականում հակա-ռակն է ստացվելու․․․
Մի օր հարուստ հայրը որոշեց օգնել որդուն՝ կյանքի ուղղո ւթյունը որո շելու հարցում և իր գյուղն ուղարկեց նը-րան: Այդ կերպ նա ցանկանում էր ցույց տալ, թե իրենք որքան լավ են ապրում, որքան հարուստ են:Հայրը միայն ցանկանում էր, որ որդին լինի հաջ ողակ, չտեսնի այն բոլոր դժվարո ւթյունները, ինչ ինքն էր տեսել՝ այդ ունեց-վածքը վաստակելու ճանապարհին:
Շուտով որդին վերադարձավ գյուղից, բայց դա իր վրա ոչ մի կերպ չէր ազդել:Այդ ժամանակ հայրը որոշեց հյուր-ընկալել մի աղքատ գյո ւղացու տանը և իր հետ տարավ նաև որ դուն:Որդին այդ օրերի ընթացքում պիտի վաղ արթնանար և վաղ պառկեր քնելու, պիտի հեռախոսից հրաժարվեր, այսինքն պիտի չաներ այն ամենը, ինչը նրա համար սովորական է:Ահա եկավ հեռանալու ժամանակը: Հայրը հարցրեց որդուն.
-Դե ինչ, քեզ դուր եկա՞վ այս վայրը:
-Հիասքանչ է, հայրիկ,-ոգևորված ասած որդին:
Հայրը սպասում էր, որ որդին պիտի ասի, թե որքան լավ է, որ իրենք քաղ աքում են ապրում, որ իրենք ավելի լավ են ապրում: Բայց որդին ավելի շատ զարմացրեց.
-Մենք մի շուն ունենք, նրանք՝ 4, մենք ունենք 4-մետրանոց լողավազան, նրանք՝ անսկիզբ և անվերջ գետակ, մեզ մոտ լույսեր են՝ իսկ նրանցը բաց երկն քում աստղեր են, մեր տունը շրջափակված է դար պասներով, իսկ նրանց մոտ ամեն ինչ անծայրածիր է:
Նրանք մեծ և երկար դաշտեր ունեն, իսկ մենք հողա կտոր: Մեր տան բոլոր կողմերը պա տեր են, որոնք իբր պաշտպանում են թշնամիներից, իսկ նրանք թշնամիների փոխարեն ընկերներ ունեն, ովքեր իսկույն գալիս են օգնության, երբ անհրաժեշտ է:
Հայրը չէր հավատում սեփական ականջներին: Իսկ վերջում որդին ավելացրեց.
-Այս ճանապարհորդությունն ինձ ցույց տվեց, որ մենք ավելի աղքատ ենք…
