Դիման և Ալլան միասին էին դեռ դպրոցից: Դժբախտաբար, Դիմայի մայրիկին միանգամից դուր չեկավ ապագա հարսը։Նա հնարավորինս ամեն ինչ արեց, որպեսզի որդին չամուսնանա՝ հավաստիացնելով,որ նա շատ երիտա-սարդ է, և նրա կյանքում դեռ շատ այդպիսի աղջիկներ կլինեն:
Բարեբախտաբար, Դիման ուշադրություն չդարձրեց մոր խոսքերին:Սիրահարված տղամարդը ամեն ինչի պատ-րաստ էր հանուն իր սիրելիի, որի հետ նա շատ դժարությունների միջով էր անցել։ Հարսանիքի օրը Ալլան որոշեց կենացի խոսքեր պատրաստել սկեսուրի համար։ Հավաքելով համարձակություն` նա սկսեց.
«Տատյանա Անատոլևնա, ես ուզում եմ այս բաժակը բարձրացնել ձեր առողջության համար: Մենք ձեզ շատ բան ենք պարտական: Դուք ամեն ինչ արեցիք, որպեսզի քանդեք մեր հարաբերությունները.փորձեցիք մեզ վիճեցել, սկսեցիք ձեր հարևանների հետ բամբասել, լուրեր տարածել,Դիմային համոզել,որ չամուսնանա և նույնիսկ արա-րողությանը ներկայացաք սպիտակ հագուստով` արցունքոտ աչքերով:
Հիմա մենք ավելի ուժեղ ենք ձեր ջանքերի շնորհիվ: Մեր սերը ավելացել է։ Շնորհակալ եմ դրա համար»։ Դահլի-ճում լռություն էր տիրում։ Երբ աղջիկն ավարտեց, և բոլորը շրջվեցին դեպի Դիմայի մայրը, պարզվեց, որ կինը հեռացել է տոնակատարությունից:
Որպես այդ հարսանիքի հյուր`տեսնելով երիտասարդների անկեղծ աչքերը` սիրով լցված, ես խոստացա ինքս ինձ, որ երբեք չեմ խառնվի ուրիշի հարաբերություններին։ Հիշեք, որ իրական սերը չի կարող կոտրվել: Եղեք համբերատար, սիրեք և սիրվեք:
