Հարսս օժիտ չի բերել ու իմ տան եղածին էլ հավան չի․ էն օրը հյուրերի մոտ սկսեց մեծ-մեծ խոսալ․ Չդիմացա ու նենց բերանը փակե ցի, որ․․․Իմ մտքով կյանքւմ չէր անցնի, որ ես հարսիս հետ խն դիր կունենամ, կմ ընդհնրպես նմն թեմայով կխոսամ: Բայց հարսս հո գուս հասցրեց ու ինձնից ստացավ իրա բաժինը: Տեսեք ոնց եղավ ամեն ինչ: Երեք տարի առաջ տղուս ամուսնացրինք:
Մեծ հարսանիք արեցինք, ընտիր ոսկեղեն եմ հարսիս նվիրել, էլ չհաշված, թե ինչ ընտիր նվերներ եմ իրան արել: Ոտքից գլուխ ընտիր հագցրել եմ:Իրա հոր տնից ոչ մի բան չի բերել: Ես մտածում եմ, որ իմ հարսը՝ իմ պատիվն ա, եթե վատ հագնվի, կասեն, որ մենք ենք վատ պահում մեր հարսին:
Բայց հարսս եկած օրվանից իմ տանն ամեն ինչի անուն ա դնում: Ախր, որ ասեմ, եսիմ ինչ տնից ա դուրս եկել, ինչերա տեսել: Ամոթա ասելը, բայց իրանց տան զուգարանում կաֆել-մետլախ էլ չկա,տանն էլ հին սովետական մեբել ա դրված:Երկու օր առաջ հյուրեր ունե ինք, հարսս հյուրերի մոտ ասում ա. Կիսուրս էլ կարգին տան ապրանք չունի, սաղ անճաշակ բաներ են:
Մազերս բիզ-բիզ կանգնեցին, ասեցի. օժիտ բերեիր, քո բերած լավ օժիտը օգտագործեիր, բան չես բերել ու մեծ մեծ խոսում ես: Լավ կլինի բերանդ փակես:
